ඊයෙ උදේ දුව ඉඳල තියෙනවා ඉන්ටර්සිටි බස් එහෙක.
කොල්ලෙක් එක්ක. මොනාහරි කරන්න වෙයි.
නැත්තං ගමේ ඉන්න බැරිවෙයි.

ඔයාට මතකද
වැස්සට තෙමුණු හවස
බස් එකේ යන්න ම හිතාගෙන
ක්ලාස් කට් කරපු දවස

කොයි තරම් තිබුනද
කෙඳිරිගෑවෙන මතක
නිතරම මතක් වෙන
ලියන්නට බැරි පොතක

සීට් එක තියෙනවා කිවුවම
රටක් දිණුවා වගේ හිනැහුන
ඇන්ටිලා ගේ කතා අහ අහ
ජනේලය පැත්තටම ගුලි වුන

බලපු පිච්චර් කීයක
නම් මතකයි ද ඔයාට
මාරු වුණ බොත්තම්
හරිගස්සගන්න බැරි වුණේ නෑ නේද අපිට

මතක් වී තනියම හිනා වෙන
දුවට පෙණුනද හිතිල ගැස්සෙන
කතා කොච්චර අපේ හිත්වල
තියනවද අපි ගණන් කරමුද ?

ටී වී එකේ යන හද්දා පරණ චිත්‍ර පටියක
කොල්ල කෙල්ලව ඉඹිනකොට
සුදු කෙස් දිහා බල බල තනියම හිනාවෙන්නට
එයාටත් පුළුවන් නේද ?