කිමද නිහඬව අද
අවදි වනු මැන විගසින
නගන් යළි ඒ හඬ තෙද
ඇසෙන ලෙස පසු අසුන් පෙළටද

සිටී නෙතු පියාගෙන
හුදෙකලා ගිලන් සයනයක
වෙහෙස පත්වීද දිවි ගමනින
රිදුම් දේ ද හිස
පසුතැවීමේ කටු කිරුළින්

පැසසුම් සේම ගැරහුම්
එකම නදියක දෙවුරයි
නොදිටිද ඒ බැව් ඔබ
තීර්ථය වෙත යන කල

අඩ අඳුරු රඟහල් බිමේ
ඇසේ යළි පිළිරැව් දෙමින්
සැබෑ කරමින් යටි අරුත්
"මරා" ලෙස ඔබ කී වදන්

"ඇද කෙස් වැටියෙන් තම
පෙරළා සිරුර කණපිට
අලුත් ඇසකින් ලොව
බැලිය යුතු මිනිසෙකු ලෙස"

කළ භූමිකා බොහෝමයි
තවත් ඇත ,ඉදිරියටයි
අලුත් පෙළ මතු ලියැවෙයි
රාත්‍රිය තව තරුණයි

විරාමය කෙටි නිමකොට
බලන් හැර කවුළුව අස
"මරා" එනතුරු රඟ බිම
බලා සිටිනා දන දෙස

(1986 දී වේදිකාවට ආ සුගතපාල ද සිල්වා
අධ්‍යක්ෂණය කළ "මරා-සාද්" නාටකයෙහි
"මරා"ගේ චරිතය නිරූපණය කළ ජැක්සන් ඇන්තනී
ඒ සඳහා රාජ්‍ය නාට්‍ය උළෙලේදී හොඳම නළුවාට හිමි
සම්මානය ද දිනාගත්තේ ය.)

22/08/07

මිසි නෝනාට ආදරෙයි කියා ඔබ කීවා එදා
තරණයේ තංගප්පන් ලෙස මතකද මා හා රැඟුවා එදා
අපි ඔබට ආදරෙයි එදා මෙදා තුර මතුවටත් සදා
නැඟිට එන්න කෝ සිනාසෙන්න කෝ අපේ ආදර ඇන්තනී ජැකා

පිරිවරක් දුක් වෙද්දි බැහැනෙ මට වාවන්න
තනි අලියා මම කැලේ හැක රිදුම් ඉවසන්න
තව බොහෝ දේ තියේ ලෝකයට කර යන්න
සිංහයට නැගිටින්න මගේ සවියත් දෙන්න

ඝණ අඳුර වෙලාගත් රැයේ පය ඔස වන්න
පමාවක් වුණේ ඇයි මේ විපත් සිදුවෙන්න
මට වාරු නැති නිසා කෙලින් හිටගෙන ඉන්න
සිංහයත් යට කරන් මට වුණා ඇලවෙන්න

බිදක්වත් පෙනුණිනම් මාව බේරන් යන්න
සිංහයා එන්නෙ නෑ මගෙ ඇඟේහැප්පෙන්න
මගෙ සවිත් අරන් හැකි ඉක්මනට නැගිටින්න
දන්නවා එන බවත් නුඹ මාව දැක ගන්න

2022/08/01

සියලු රෝග බංග කරන්
අතීතයේ සුවඳ අරන්
අලුත් යමක් කියාදෙන්න
කලු කුමරෝ හිනාවෙන්න

පබා වතිය වැලපෙන්නේ
දූ දරුවන් නොනිදන්නේ
සත්තයි මේ සෙත් යැදුමෙන්
කුස රජ ජය පැන් බොන්නේ

බවදුක ගැන කියල දෙන්න
ගඟ තව දිගදැයි සොයන්න
පුස්තකාලෙ දොර ඇරගෙන
ලක් අම්මට කියල දෙන්න

ජේසුනි අපේ දුක අහන්න
දෙයියෝ බුදුන් පිහිට වෙන්න
ඇතෙක් ට බය නෑ කියන්න
සිංහරජුනි නැගිට එන්න ..

5.8.2022

තිබුණේ නම් මට
ඉන්ද්‍රජාලීය යෂ්ටියක්
සුවපත් කරනු වස් ඔබව
පවන් සලමි ඉන්
ඔබට ඉහළින්
අවදිවන තුරුම ඔබ

සිතමි සැමවිට
සුවපත්වන්න කියා ඔබ
එවමි මගෙ ආදරය
නිරන්තරයෙන් ඔබ වෙත
පතුරවා හරින්නෙමි
සුව හැඟුම්
සමනය කරනු වස්
ගිලන් බව

වෙදැදුරු පරයනු ඇත
ඔසු අනවැසිය
යෂ්ටිය ගෙන
සුවපත් කරමි ඔබ

නමුදු මා ළඟ
එවන් යෂ්ටියක් නැත
නොදනිමි කෙසේනම්
මැතිරිය යුතුද කියාවත්
එහෙත් දනිමි
නිරතුරුවම ඔබ ඇති බව
මා සිතුවිලි අතර
පතමි නිරතුරුවම
වහා ඔබ සුවපත්වන්න .

සුනේත්‍රා අලුත්දුන්නේ

Joanna Fuchs ගේ
Magic Wand නම් කවියේ
ජයානුවාදයකි .

මා පියාතුමෝහට එඩේරෙකුවිය
ලක්දිවට ඉතිහස් පොතක්විය
කලා විල්තෙරේ දගකාරයාවිය
ගගදිගේ ආයෙමත් අපව
රැගෙන කියාදෙනු රිසිව
නැගී සිටනු මැන ජැකයානුවානනි.

ජැක්සන් සොයුර ඔබහට සුව පතමි මෙමා
ඉක්මන් සුවය ලැබ එනු මැන නොවී පමා
දනන් දුක නිවා යළි ඔබ රඟන නියා
දැක්මට මඟ බලා සිටිනෙමු නෙතු නොපියා

යළි රඟමඬල දෙවනත් කර හිනැහෙන්න
දෙවියනි ඔහුට දෙනු මැන සවි නැගිටින්න
දනන් තුඩග රැව් දෙන නම රැක ගන්න
අපෙ ආයුෂත් ගෙන ඔබ ජීවත් වෙන්න

පනාපුත්‍ර කුහුඹුපැණි ......

නෙයිනගෙ සූදුවේ හැඩ වැඩ කවි කොළුවා
බව දුක තුලින් ජීවිතයේ දුක දුටුවා
නෙක නෙක රැඟුම් තුල තිරයේ රුව පෙන්වා
හැමදා අපට අළුතින් කවියක් කිව්වා

මහ සිංහලේ ඉතිහාසය ගැන හොයලා
රට දැය අවදි කර දැනුමින් සරි කරලා
නීරස විෂය ඇතුලේ අප හිත හදලා
විස්මන් රැසක් මතකයේ හංගා තියලා

මහවැලි , කළු ගඟේ උල්පත් වෙත නැඟලා
ගංගා දිගේ ජන හද මන පොබ කරලා
සලන්හතේ ලෙසතෝ බිම් කඩ හොයලා
සිංහල බසින් ගමනක් යන හැටි කියලා

කර ඇති වැඩ රැසයි, එමටයි කරන්නට
දැනුම නොදී බෑ ඔබ හට නිදන්නට
කලක පටන් එක්කල පැස බෙදන්නට
ගිලනින් නැගිට එනු මැන අප බලන්නට

05.08.2022

ජැකෝ නුඹ දැක්කෙ මුල්වරට
උතුමාණෙනි නැටුමෙන්
ජෙනරාල්ට ගී ගයන මේ
බෙරේ වැස්මක් හිසේ ඇති
ජැමෙයිකන් පෙනුමැති
නළුවා ජැක්සන් කෙනෙක්ම
තමා යන හිතිවිල්ලෙන්

නුඹ ඒ කියන්නැහේ
පස්සේ කාලෙක බලු කුක්කෙක්
ජෙනරාල්ලගේ බොසාලට
උනා කියල තරහා නැහැ මං
නීල ටත් සමාව දුන් එකේ මම
මැරුණු දවස්වල හැමෝම බනිද්දි
ඒ හඬ අමතක කරන්නේ කොහොමද
තරුණ වියේ අපි සනහපු

නෙයිනගේ සූදුව තමයි
දැක්කේ ඉන් පස්සේ ඒ රංගන
ප්‍රතිභාව , කොමඩි නළුකම
හවස්වල මධුවිතක් සමග
නැවත නැවතත් නරඹන

තාරාවෝ ඉගිලුණු නාට්‍ය
හැන්දෑවක් ඒ කාලේ තිබුණ
අපි හැමෝටම වගේ
නැවත නැවතත් අහපු ඒ සින්දු
සෝභාව දුන් රංග සභාවටම

ගී ගයන්නත් , නටා වයන්නත්
වයා නටන්නත් සිත් සනසන්නත්
හිනා ගස්සන්නත්
මේ හැමදේම හැමෝටම බැරි තැන
බොහෝ දේට සමතෙකු වුනු ඔබ
කවදාවත් නුදුටු ඒත්
හිතට සමීප යයි හිතුනු
චරිතයක් මචං

නැවත ඔය ඇඳෙන්
නැගිටීවි යයි
සහෘදයන් රැසක්
සහෘද ජනතාවක්
තවමත් බලාගෙන
ඉන්නව සහෝ
අමතක නොකරන්

මිලකර නොහැකි කලා කෙතේ අසරුවනි
දිනකර ලෙසින් බබලන තරු ඇදුරුවනි
පුවතර විසුල දැනුමක් හිමි කුමරුවනි
උනුකර හදවතට දැනෙනා සොඳුරුවනි

ගොනුකර නුඔ නමින් කවියක් ලියන්නට
පුවතර කරුනු ලැබුනා කොල පිරෙන්නට
අවසර මෙවැන්නෙකු නැත නුඹ ඇරෙන්නට
සුවකර එවනු දිනකර රැස් බෙදන්නට

විරිදුවකින් නෙත් සිත් පොබ කරවන
‘නෙයින තම්බිගේ සූදුව’ අල්ලන
මුඩුක්කුවේ හිට්ලර් වැඩ පෙන්නන
‘ඇඩ්‍රස් නැති’ එකම ජැකා ඔබ

කුරුනේරිස් එයි ‘කඩුල්ල’ පැනගෙන
‘ධර්ම යුද්ධ’යෙන් ජය ගොස නඟමින
‘පළිඟු මැණික’ ගෙන විස්කම් පාමින
ඔබ සමකළ හැකි තවෙකෙක් කොහි වෙද

‘සූරිය අරණේ’ වන මැද රජකළ
‘උදුම්බරා’ ‘ඝර සරපෙ’හි වැජඹුන
‘එකගෙයි සොකරි’ත් ‘අස්වැසුම’ත් ගෙන
ඔබ ආ රඟ අප දුටුවා පෙර දින

විසුළු වතින් පබවත බිය වද්දන
‘කුස’ නිරිඳුය රජ මැදුරේ කඹුරන
‘අප්පච්චී’ ලෙස දූ වරු සමගින
ඔබ පෑ දස්කම් විස්කම් කොපමණ

‘මහා සිංහලේ වංශය’ සොයමින
දෑ අභිමානය ඔසවා තබමින
‘කළු ගඟ දිග’ පැදයන ඔරුවක හිඳ
සොබා සිරිය පා මන්මත් කරමින
කරලියේ නැඟ පුළුල් තිර මත
ටෙලි තිරය මත ඔබ රැඟූ රඟ
යළිත් රඟ දෙන් සිංහයාණෙනි
‘සිංහබා’ පිය සිංහයා මෙන

සකල කලාවම හඳුනන වියතාණෝ
පසුපෙල පිරිවරක් බිහිකල ඇදුරාණෝ
ඇත් කුණ්ඩලේ කරඬුව බැඳි ගිජිඳාණෝ
සුරකිනු මැනේ නිරතුරු දෙව් සමිඳාණෝ

සුමට පවුඩර් නාන නළු මල්
එමට උපදින මේ රටේ...
කුමට උඹ නැති තිරය තිබිලා
ගිනි තියමි කැමරා බටේ...
එමට ප්‍රතිභා රශ්මි විහිදන
කළුද රළු ලක්‌ කොලු කැටේ...
බිමට බැහැපන් ඇඳෙන් ආපහු
හෙනට පාළුයි මුතු ඇටේ...

අපට "ජැක්සන්" කෙනෙක් ඇත
"මයිකල් " නෙවෙයි ඒ ඇන්තනී...
නමට ගැලපෙන රැඟුම :
නෙයිනගෙ හූදුවේ ඇත හිත ඇනී..
එමට ජය සලකුණුය රණ බිම
කුමක්වුව රාවණ වැනී
කුමට "සීසර් " ඩිරෙක්ටර් ලා
නැතුව මෙ "මාක් ඇන්ටනී "

පිනක් වේ නම් අපිත් කළ ඒ
සියල්ලම අරගනු මැනේ
බණක් පිරිතක් ලෙසින් ආසිරි
රටක්‌ උඹ වෙනුවෙනි පණේ
දණක් එරුණත් ඇතෙක් වැවු දිය
සෙමෙන් ඉවුරට එන මෙනේ
පණක් අලුතින් අරං නැටුවොත්
අපිත් කිරිබත් කනවනේ

සුඛී දිඝායුකෝභව!

රසිකයා -
චතුර එම්. විමලරත්න

කුමක් ලියමිද ඔබේ ගුණ දම්
දනිමි හැම සිත් හිස නමා
රටක් හොල්ලන කලා ලොවකට
සතුට ගෙන දුන් පිය තුමා
පිනක් ඇති අප උගන දැනමට
සසරෙ ආ මග ⁣පෙර සෙමා
නිමක් නැත මට එන්න බැලුමට
නෙතේ කඳු ලැලි ඇත තෙමා

සලා දෙනෙතින් බලා පෙර මග
සැවොම කඳුලැලි සලන්නේ
පලා ගියෙ නැත කිසිම දවසක
අපේ සිත් තුල නැගෙන්නේ
කලා සොලොසින් පිරුණු හදවත්
නුඹේ ගුණ දම් කියන්නේ
ගලා යන මේ ජීවිතේ ගැන
රහස පටැලිල සොයන්නේ

නැගෙන දුක ගැන කියා ගන්නට
අපට බැහැ නොව කවි ගොතා
ලියන අකුරක කඳුළු පමනකි රැදී
ඇත්තේ ඔබ සිතා
කරුණ කිමදැයි කියනු අපහට
එන්න ඉක්මන් කර කතා
සිහින මවමින් ඔබට සුව සෙත
පතමි තෙරුවන මම පතා

ගලා යයි කළු ගඟ
ගලින් ගලට පැන
වෙනදා ගැලූ විලස ම
නුඹ කොහි ද දේශාටකය
සොයා සොයා එහි නැමි
සරා කඳු හෙල් මුඳුන්
පටු මං අතුරු මං පසු කර
ලංකලා ඒ සොඳුරු අප ට
පරදු කර නුඹ දිවිය

රඟහල ද කරළිය ද
තුෂ්ණිම්භූත ය
නුඹ ගිලන් ඇඳ බව
උහු නොදනිිිති

මහාවංශය
කනප්පුව මත පෙරැළි
බලා ඉන්නේ
නුඹ එනතුරුයි
අලුත් විවරණ අසන්නට

නැඟෙන ඔය ගිලන් යහනින්
පනාපුත්‍ර ය
අවසන් නොකළ දේ
තවත් බොහො ම ය
නුඹ ම මිස වෙනෙකකුට බැහැ
ඒ කිසිත් නිම කරන්න ට

20-08-22

පන්සලේ පියතුමා
මර්සිලින් ගුරුතුමනි
ඔබෙන් පසු
ඔබව දුටු
මහඇදුරු ඇන්තනී

රාගමෙන් පහළවී
මුලුරටක් වසඟකල
සුවහසක් දනන්ගේ
හදවත්හි කිඳාබැස
දෙසවනට දෙනුවනට
අමාරස පැන් පෙවූ
දැනුම සන්නද්ධ කල
අපේ කල වීරයා
සුවපත්ව යළි එන්න

පන්සලෙන් තිලිණවූ
නමට ඉහලින් සපිරි
ගරු නම්බු බොහෝඇති
යතිවරුන් පරදවා
දහම් දැනුමින් ඉහල
පන්සලේ පියතුමනි
සුවපත්ව යලි එන්න

සියලු විෂයන් අරා
ඉහල දැනුමක් කරා
ජීවිතය මෙහෙයවූ
විශ්ව පුත්‍රයෙක්වන්
ජැකී ඔබ එනතුරා
මුළුරටම ඇත බලා

ගඟ දිගේ සෙමින් බැස
පුංචි වී කුඹුරටම
සීරුවට ඇවිදවිත්
අප අතර සිටගන්න

මහා වෘක්‌ෂයක් වන්
අපසැමට දැනුම්දුන්
වීරයාණනි අපේ
අවදිවී ඉක්මනින්
සිටගන්න අප ලඟින්

වනයටම පෙම් බැන්ඳ
ඔබේ අත පය බින්ඳ
ගිජිඳාව පරදමින්
ජව බලය පතුරමින්
ඇත් රජුනි සද්දන්ත
නැගීසිට මහ හඩින්
පතුරුවනු කුන්චනඳ

වුවත් නළුවන් සියල්ලන් අපි රඟන ජීවිත රඟහලේ
සමත් නොවෙමුය වේදිකාවක රැඟුම් පානට මනලොලේ
ගෙනත් උපතින් වාසනාවක් ඇතොත් දන මන තුටුකළේ
නුඹත් ජැක්සන් ලබා එම පින දිනාගෙන ඇත මනුකුලේ

දිගට අවුරුදු ගණන් නොකඩව ප්‍රථමයා වී දිවයිනේ
ලැබුව සම්මානයන් විතරද ප්‍රේක්ෂක ගඟ දිගුවුනේ
කුමන චරිතය කළත් එයහට පණ පොවාලයි නැවතුනේ
වෙහෙස හින්දද පුංචි කලකට තිරය පිටුපස සැඟවුනේ

දෙසුම හරබර මියුරු වදනින් ගැඹුරු හඬ වැටි සවනතේ
අඩුව දිස්වෙයි නොඉවසිල්ලෙන් සිටිමු අසනට ප්‍රියවෙතේ
නොකර නැවතත් කේවට්ටකම් අගය සුරකිනු හදවතේ
හනික සුවලැබ එන්න හිතවත බලාසිටිනා අපවෙතේ

ආලෝක තල මතට
වේදිකාවෙන් නැගෙන
හිරු වගේ කාලයක්
ඒ දුන්නු ජවයෙන්ම

හෙළයන්ට මාවතව
නැගෙන්නට හඬක් වූ
වියත් තෙද හඬ අපේ
සවනතේ නදවන්න

හිරු ඉපදෙනා දෙරණ
මතට හුරු රැඟුමෙන්ම
සිංහයට පණ දෙන්න
කුළක් වී යළි නැගිටින්න...

මැදහත් සිතින් බුදු මැදුරක වැඩ හිඳින
සිදුහත් ගොයුන් හිමි වෙනුවෙන් මල් පුදන
දහසක් දෙනා එක් වී ඔබ ගැන සිතන
සුවපත් වන්න ජැක්සන් එම පිං රැගෙන

හස්ති රාජයෙකි ජැක්සන් කලා ලොවේ
හස්ති රජෙකි ඔහුගේ මග හරස් කලේ
රැස්ව සැවොම එක්වී වැද නිරන්තරේ
සක්‍ර දෙවි පිහිට පතමුද උදේ රැයේ

මැනිකේ පලිඟු අරගෙන වට්ටියක් අතේ
නෙලමුද මල් ගොඩක් දුව දුව තැනින් තැනේ
ගොතමුද මාලයක් අමුනා හෙමින් සැරේ
වෙමුද බාරයක් දෙවිඳුට පතා සුවේ

නැතිවූ සිහිය සැඟවුනු ලෙන දනීනම්
සිංහබාහු මෙන් සවියක් තිබේනම්
ලෙන් දොර කඩාලා මහ වෙර දරා මම්
ඔබට සිහිය දෙමි හදතුල මවා පෙම්

සිංහය වෙලා පැය දෙකකට කලියෙන්
ගිජිඳෙකු ළඟ වැටුනේ ඇයි ඔබ මෙලෙසින්
රස මතකයන් ඔබ ගැන ඇන්තනි ජැක්සන්
නොමැකී තිබේ, පතනෙමි සුවයක් ඉක්මන්

දැනුමද හැකියාව එක විදිහට තිබුණා
කලා ලොවේ මුල් පිටුවේ ඔබ රැඳුනා
පුවත අසා හදවත හරියට රිදුනා
දෙවියන් බුදුන් ළඟ ඔබ වෙනුවෙන් වැටුනා !

ඉදිරිය අපහැදිලියි....

වලාකුළු වලින් පිරී ගොසින්

මීදුම දසතම වසාගෙන......

ඒත් සුර්යයා හෙටත් පායන බව

ස්තිරයි.

එය අනුමාන නොකරන්න.

ටික වෙලාවකට සුළඟක් ඒවී

වර්ෂාවකුත් ඇද හැලේවී......

කුණාටුවක් වුවද ඇතිවිය හැක.

ඒත් අමතක නොකරන්න.....

සත්‍ය ලෙසටම හිරු

රශ්මි දහරා විහිදුවමින්

හෙටත් නැගෙනහිර අඹරේ දිදුලනවාමයි!!!!

ඔබතුමාට ඉක්මන් සුව!!!!

අගෝස්තු 2022

බොහෝ දේ ඇත නුඹට - කරන්නට ඉතිරිවී
ලියා දැන්වූ වදන් - කරලියට නගන්නට
රසික කැල බලන් ඇත
නුඹ පිය නගන තුරු - කරළියේ රඟන තුරු
සුබ පැතුම් ගීතිකා - මුව මුවග නැගී යයි
රසිකයන් සියලු දෙන - මග බලාන හිඳින්නේ
ආදරයෙන් පිළිගන්න
වෙරගනින් - දිරිගනින්
යන්න අප හා එක්ව

ගිලන් ඇඳට හුරුවෙන්නට මටත් ලැබුන සමයේ
කලා ලොවේ වීර ඔබත් ගිලන්‍ ව අද ඉන්නේ
රැගුන් මතක් වෙනව ඔබගෙ තුරුණු වියේ අරුමේ
ගිලන් අපව සුව කරන්න ඒ මතකය ඇතිනේ?

සිංහ රාජ චරිතය මැවි මැවී එනව සිහිනේ
චතුර කතා විරිඳු ගැයුම පාවෙන උඩු ගුවනේ
ඩ්‍රෝන යන්ත්‍ර යක් යවලා ගෙන්න ගන්න සිතුනේ
කරුමෙ ගෙවී යනු ඇත ඉක්මනින් සිහිය එමිනේ!

ගලන ගඟද තුරුලිය වැල් සුව පැතුමට නැමුනේ
ඔබේ අඩුව සකල ජීව කැලටම නිති දැනුනේ
ජැක්සන් ඇන්තනි සොයුරට නිරෝගි සුව ලැබුනේ
ගිලන් ඇඳෙන් බැස එනු හනිකට, සොහොයුරුනේ!!

දනා මනට දී රසයන් නෙක විලස
ගෙනා කුහුඹු පැණියාණනි පෙර දවස
සිනා නොමැත අද කඳුළුය හැම නිවස
පනා පුත්‍ර නැඟිටින් එළි කොට රහස

උපතින් ගෙනා දස්කම් එක්කොට රඟලා
පුංචි ,රිදී තිර වේදිකා ඔප කරලා
මහ වංශයම ගෙන හැර දැනුමත් බෙදලා
පෙර කළ කුසල් බලයෙන් හැම සිත් දිනලා

දරු තිදෙනෙකුට හා බිරිඳට සෙනෙහෙ පුදා
සොහොයුරු පෙමත් හදවත තුළ රැකී සදා
දෙස් පාලකයො හා තම නැණ ගතී බෙදා
දින දින පුර සඳක් ලෙස නුඹ වැඩී සොඳා

බුදු හිමි දෙසු විලස පෙර අඅකුසල හින්දා
නුඹ හට මෙදා ඇති විද කරදර නින්දා
සැම දන නිදුක් වන්නට සෙත් කවි බන්දා
ආසිරි ගෙනෙයි හදවත් තුළ මෙත රන්දා

සෙනෙහස පුදා පරිසරයට පණ වගේ
සිහබා කෙලෙස හැපුණිද හස්තිගෙ ඇඟේ
සිහිවන විට පෑ රැඟුම් කඳුළක් නැඟේ
නැඟිටින් යළිත් යන්නට " කළු ගඟ දිගේ"

ගොර බිරම් සසර දිගු, සරණ අපි බෝසතුන්.
කුහුඹුවකු, ගැඩවිලකු, වත් වේද නෑ නොවූ?
‘බුදුන්ගේ නෑයෙක්ය ඒ ඇත්තො’ කියූ ඔහු,
මුසාවක් නොකී බව දනිත් හැම නුවනැත්තු.

දැයට දැක්වූ බැතින්, කී වදන් බෝ පෙමින්,
කුමට ගරහනු ඔහුට, දැක වරද කළ අනුන්?

සරා සද හැර ගොස්ය, දෙව් අමර නික්මුණිය,
ලෙස්ටර් යලි නො එන්නෙය, චිත්‍රසේනද නැතිය.
ඒ සියළු හිස් අසුන් පුර වන්න සිටි පුතුන්,
ජැක්සන්‍ ය බහුශ්‍රැත, හෙළ කලා වට උපන්.

දෙඇස් හැර බලන් යලි, ලක් මවගෙ ගරු පුතුන්,
අප හැමගෙ පින් බෙළෙන්, නැවත හුස්මක් හෙලන්.

6 අගෝස්තු 2022

ගනඳුර මැදින් වන මැද බිහිසුණු මොහොත
සද්දන්තයකු හමුවූ දුක්බර පුවත
රිය අනතුරෙන් ඔබහට අත්වූ විපත
ඇත් රජ පවා දැක දුක්වන බව නියත

දුරු රට පැමිණි ඔබ හමුවූ හැටි එදින
සුහදව දෙඩූ බස් මුව සොම්නස රැඳුන
හරබර රේඩියෝ සංවාදය කෙදින
අමතක කළ හැකිද ජව බල ඔබ වදන

ලක් ඉතිහාසයේ කිමිදී තතු සොයමින්
යල්පිනු මත සැවොම නැණ කෙවිටෙන් සිඳිමින්
ඔබ පෑ සතර නැණබල විද්වත් දැකුමින්
දෙනු මැන ලක් දනට ඉක්මන් සුව ලබමින්

ඔබ දැරු දේශපාලන අදහස් හෙලමින්
නෙක දන වහසි බස් දොඩවන හැටි අසමින්
කම්පිත හදින් ඔබ කළ මෙහෙවර සිතමින්
උන් හට පතමි හදවත් පිරි ගුණ දහමින්

ලක් බිම රඟ හලට සිනමාවට නිබඳ
ඉතිහාසයේ ගැට තැන් ලිහමින් නොමඳ
සාහිත ලොවට දෙන්නට නවතම පබඳ
ඉක්මන් සුවය පතනෙමි මා පිය සබඳ

දාහය කඳුළ නොසිතා ඇදෙමින් දිවෙන
මහවැලි වගෙයි කාගෙත් සරතැස නිවන
සිරිලක් මවගේ හිස මුදුනේ අග දුලන
මට නම් සිතෙන්නේ ඔහු මැණිකකි වටින

ගඟ දිය බෙදී යන හැටි කියනා තාල
කවියක් වගෙයි හිත පුරවාලයි ආල
ගංගා දිගේ කරමින් තරණය කාල
ඔබ වැනි උතුමෙකුට මදි මැයි මල් මාල

ඊතල වගේ උකහා ගෙන දැනීම
වීරිය ලදිමි ඉතිහාසය සෙවීම
නීරස ගිලන් සයනෙක අද හිඳීම
සාධාරණ ද අප කඳුලක හෙලීම

දෑස පියාගත් කල මැවෙනා බැතිනී
පෑන පවා අද කඳුලින් බව දැනුණී
නෑර පිටක් ගානේ බැලුමට යෙදුණී
වීර පොතකි නුඹ, නිමි නැති යැයි හැඟුණී

මිනිසුන් හිස් වචන කටමැත දෙඩුවාට
හිස් කම් ගැන දුකක් හිත හට ගැනුනාට
ජැක්සන් දෑස් හැර ලොව බලනා දාට
මදහසකින්ම පිළිතුරුදෙයි ඒවාට

දහමට අපේ සිත බරවන වැඩි හින්දා
අහකට දමා අපහස සියලුම නින්දා
පහනට තෙල් බිඳක් අද හවසත් රන්දා
ඔබගේ දෙපා ඇස් වහගෙන මම වැන්දා

25/08/2022

කට ඇති පුතයි
රුව ඇති දුවයි
වැණුවේ ඒ පුරාණයේ
රුව,ගුණ,දැණුම පිරි
මේ පුතු වනන්නට
හෑගොඩ කිවිඳු
වෙන් කෙරුවා කලාපය
තුති මල් මිටක්
පුදනව ඒ මැතිඳුන්ට

සුවහසක් දනන්ගේ
රස පහස කළතන්ට
උපන් මේ දරුවා
පසක් කරනව ලොවටම
උපතින් ලැබූ ආගම
ජාතිය කී ,නොකී සාධක
නිම් වළලු පුළුල් කර
ඉදිරියට යන්නට
කිසිදු බාධකයක්
කිසි විටක නොවනබව
උපතින්ම බොදු නූනත්
බොදු බැතිය උතුරනව
සරසවියෙ ඉතිහාසය
උගත්තද දන්නෙ නෑ
ඉතිහාසයෙ 'අ'යන්නවත්
නොදන්නා අයටත්
රස කර කියයි තොරතුරු
ගග දිගේ යමින්
සොබා දහමේ අසිරිය
වණන සැටි අපූරුයි
වේදිකාව දෙදරවමින්
නෙයිනගෙ සූදු පොළ
මවා පෙන්වූ සැටි
කාට අමතක වේද

නොදන්නා මුග්ධ දන
තෙපලුවත් නිසරු බස්
සාප කෙරුවත් ඔබට
භූමරංගය ගැන
අසා ඇති හින්දා
කම්පා නොවිය යුතු
ඔබගේ හපන්කම්
අභිබවා යන්නට
කෙනෙක් වෙතොත් මේ ලොව
ඔබ දායාද කල,
ඔබේම දරුවන් මිස
අන් කෙනෙක් කවුරුන්ද?

කුමාරිය,දරු මුණ‌‌‌පුරන්
ඔබ කල පිං හොඳටම ඇති
ගෙවන දිවිය ඔහු සමගින්
එලෙසින්ම ගෙවන්නට
ඉඩදෙන්න දෙවියනි!!!
බුදු සරණින්,දෙවි පිහිටෙන්
වෙදුරන්ට ඒ ශක්තිය
නොඅඩුවම ලැබේවා!
ඒ සොඳුරු මිනිසා
දිගු කලක් දිනේවා...!!!!

2022.08 05.

මහා වංශය තරමටම උස
මහා දැනුමෙන් සුපිප්ෂිත මල
මහා පරිමානයෙන් විශ්වය
සුවඳවත් කළ සුවඳ තවමත්
හමා යයි සිවු මංසලේ
සුපිපි මානස විලේ සියපත්
පුෂ්පයක් සේ හිමවතේ

පෞරුෂත්වය සමඟ මුසුවුණු
මධුර හඬ රඟහල පුරා රැදි
ප්‍රේක්ෂක සිත් සදා මන බැඳි
තවත් නිම්නාදවේ සිත් තුළ
වැටුණු සත්කුළු පවුරු පියසට
දිමුතු වැස්සක හඬද පරයා

රැදී ඇසි දිසි තිර හඬේ
බැදී සහසක් සිත් බැඳේ
සැදී පැහැදී පෑ විකුම්
නදී තල දිය වැලක් සේ ඔබ
රිදී ලොවකට බිහිදොරක් වුණු
යුගය තව ශේෂව තිබේ

රැගූ චරිතය කුමක් වුව මුත්
එතුල ජීවත් වෙමින් නිරතුරු
වේදිකා ටෙලි සේම සිනමා
අඹර පෑයූ පුරා සඳ ඔබ
සුවහසක් තරු පබා කරමින්
එපින් බලයෙන් නියතමයි ඔබැ
නමින් ජැක්සන් ඇන්තනි වූ
සිතින් මෙන් සියොළඟින් සුවවී
යළිත් හෙළ රන් දෙරණ මත සිය
පා නගන්නට අපත් සමගින්
එකතුවෙනු! සක්සුදක් සේ

08/82022

රැඟුමට උපන් ප්‍රතිභා ඇති නළුවා ය
හෙළ ඉතිහාසෙ තොරතුරු දත් රුසියා ය
පොඩි ලොකු සිනමාවෙ නිපැයුම් කරුවා ය
හිත මිතුරන්ට ඔහු කොස්මල් පැණියා ය

දන හැඟවුම් විදි දැනුමෙන් පොහොසත් ය
බස නිවැරදි ලෙසට හසුරන වියතෙක් ය
තුන් පිටකයේ සිඳු කිමිදුම් කරුවෙක් ය
සකල කලා වල්ලභ වී උපනෙක් ය

බොදු නාලිකාවෙන් හැඩරුව දුන්නේ ය
බිරිඳට දරුවන්ට දෙවියෙක් වන්නේ ය
අනතුර අසා හදවත ගිනි ගන්නේ ය
රටකට වටින මොහු ජැක්සන් වන්නේ ය.

සේන මෙනේරිපිටිය
2022/08/14

දැන උගත් ශිල්පයෙන්
කලාවට කැප කෙරුනු
රැඟුමෙන් ද ගැයුමෙන් ද
සුවහසක් මන රැඳුනු

සොබා ගංගා දිගේ
හෙළ වංශ කතාවෙන්
දුටිමු ඔබ කුසලතා
කන්ද උඩ ගින්දරින්

නොනිමි මෙහෙවර නිමා
කරන්නට ලද පිනෙනි
සුව ලබා යහන හැර
එනු නොලස කුහුඹුපැණි

කළුගග දිගේ පෙරලෙස ඇවිදන් යන්න
අවුරුදු මංගල්ලේ ජයටම සමරන්න
"ඔබ මහ පොතකි" එහි පිටු ඇත පෙරලන්න
අපි ඉන්නවා හනිකට ඔබ නැගිටින්න.....
දෑස පියා ගත් කල ඇදි රුව ඔන්න
ඔබ ලග ඉන්නවා පදවැල් අල්ලන්න
කම්මැලි නොවී දැන් හොද හුස්මක් ගන්න
තෙරුවන් බලෙන් වෙර අරගෙන නැගිටින්න
නුවර පෙරහැරේ රස විස්තර දෙන්න
දරු මුණුබුරන් එකතුව කිරිබත් කන්න
කලා ලොවේ හිත මිතුරන් සනසන්න
පනාපුතුනි සුවපත් වී නැගිටින්න.....
විශ්ව බලය අහසේ රොක් වී ඉන්න
පන්සල දෙව්මැදුර වෙනසක් නැහැ ඔන්න
කලා කෙතට තව මල් වැහි වස්සන්න
පනාපුතුනි සුවපත් වී නැගිටින්න.......

He is the golden character
of Sri Lanka
Now he is in deep sleep....
Wake up... Wake up....
JACKSON ANTHONY,
Please wake up....
Suddenly
like a sleeping beauty....
My parents tell me
That God listens to the
Wishes of little children
Therefore,
I wish our "GOLDEN CHARACTER"
a speedy recovery. 🙏

Sinelya Fernando
Year 3
New ash green primary school

නෙක ලෙස කලා ලෝකය තුළ දා ඇක්ෂන්
පෑයුරු විකුම් මතකය තුළ ඇත උස්සන්
වෙනසක් නැතිව යළි තම හැකියා වස්සන්
සබයට එනු මැනවි සුව බල ලැබ ජැක්සන්

සිහිවෙයි විවිධ ලෙස පානා ලද විස්කම්
පෙර පින් බලෙනි ලැබුවේ ඔබ මේ දස්කම්
බාධක එන්නෙ නොබලා සැම මිටි උස්කම්
වේවා සුවය සපිරී පින්වල හිස්කම්

එක එක ලෙසින් ලක්වැසි සැමගෙම සිතෙහී
ඔබ ගැන නැගුණු දුක දැකගත හැක වතෙහී
සැමදෙන සුව පතති රදවා සිත මෙතෙහී
එම සෙත් වලින් ලෙඩ දුරු වේවා ගතෙහී

ඔබ ගැන ප්‍රිය නොවන කිසිවෙකු වෙත සතුරු
පෙර තිබුණි නම් සිතිවිල්ලක් පස මිතුරු
අමතක කර දමා නොම කරගෙන ඉතුරු
සෙත සුව පතති රැක මිනිසත්දම උතුරු

සයුරක් කියා සිතුවොත් මුළු කලාවම
ඔබ තල්මසෙකි පිහිනූ සැම කොනේහිම
තිදෙනෙක් තවත් නම ඇති ඔබ සමාගම
කලතා සයුර පිහිනති ඔබ විලාසෙම

සිරිලක කලාවට කළ මෙහෙවර අසම
බැහැ අගයන්ට වදනින් සිතුවත් කොහොම
ඉන් ලද පිනම ඇති සැනසෙන්නට සිතම
සුව බල ලබා යනු මැන නිවසට හෙටම

ඉඳ ඉඳ සුහද ලෙස හැම හදකම පැහැද
විඳ විඳ සුවඳ මන බැඳ දරු කැළ බිරිඳ
සොඳ සොඳ පබඳ කර නෙක නිමැවුම් නොමද
බැඳ බැඳ සැපද දුන් ඔබ සුවවෙයි සබඳ

කලා කෙත වැපිරි රන් බිජුවට
වැඩී සරුවට ගෙනා අස්වැන්න
ලක් මවගෙ උකුල මත පුරවා
සසිරි බර කලා ඔහු නිබඳවම

දැනුමක මහා කෝෂ්ඨාගරය
අමුණා මුතු ඇට විලස
ගොතා විසිතුරු මාලයක්
පැළඳුවා තම උපන් දේශයට

කරුණා භීභත්ස්‍යාදී නෙක නෙක
නව වැදෑරුම් රසයන් කලතා එකට
සකසා ඔසු රූපණය මුසුකොට
සුව කලා මනුසිත් ඔහු යසට

සොඳුරු මිනිස් ගති ගෙනා උපතින්
කරතියන් තව බෝ දුරක්
යායුතුය නොනවතින ගමනක්
ලක් මවගෙ හිස් උකුල පුර‍වමින්

ඉක්මනින් එනු මැන නුඹ
පනා පුත්‍ර කුහුඹු පැණියාණනි
අමාවක නිමාකොට ඇසල අහසට
ලකඹරම කලඑළි කරමින්.

2022.08.12

ඇත් රජුට වැරදිලා
එදා මග අහුරපු
බව ඇත්ත..
සිංහයා එන බව
දැනුන නම්
ඇත්තමයි
ඇත් රජු වුනත්
යාවි මග හැර
වුනු වරද ගැන
ඇතුටත්
සහතිකයි දුක
හිතුන බව
දැන් ඉතින්
අමනාප අතහැර
සිංහයෝ නැගිටින්න..

සීහ ශක්තිය
එක් කරනු වස්
සිංහයෝ නිදනවලු
වැඩිපුර..
වෙද ගෙදර යලි
සැකසුවා..
බෙහෙත් ඔරුවක්
පැනින් පිරවුනු ..
දැන් ඉතින් ඇති
නිදා උන්නා
ඒ බෙහෙත් පැන්
බිඳක් නාගෙන
පුරුදු ජවයෙන් යලිත්
සිංහයෝ නැගිටින්න..

2022.08.18

මගේ හදවත ආදරෙන් පුරවා
ඔබේ හසරැල් මාළිගා තැනුවා
ගියත් විමනේ රන් දොරටු හැරදා
ඉන්නවා තව බලන් ඔබේ රුව මා .....

වසර ගතවී කාලයත් ඇවිදා
තාම හීනෙන් ඔබ ඇවිත් යනවා
පොඩි කුඩේ යට ගුලිවෙලා ගියදා
තාම යනවා හිතින් අත පටලා ....

පාට හැඩවී තුරු උයන් හැඩදී
බලා උන්නේ එනතුරා එක්වී
සීත මීදුම් වලා පෙල මැදදී
දගකරන ඔබ පෙනෙනවා පෙරදී

ගොම්මන් කරේ කලුවර දුවගෙණ ආවත්
පිණිබිඳු පතිත වූ පිපිමල් ඔච්චම් පෑවත්
අහසම කඩාගෙණ මහ පොළවට වැටුණත්
හිමිකරු හොයාගෙණ හිමිදේ එනවාමය සත්තේ

පිළිගන්නට නොමැත කිසිවෙක් එනකං ඉන්න
ආවේ කොයිබටද යන්නේ කොහාටද
ලැබුණොත් කිසිවකින් කුස පුරවා ගන්න
පමණයි ඇත්තෙ දන්නා දහමේ ලෙසට

පෝලිමෙ මුලම අල්ලා ගෙණ විගහට යන්න
මොකටද දගලන්නෙ කවුරුද එනකං ඉන්නේ
පහන් කරන්නේ රැය හීතල පින්නේ
දිවි ගෙවණවා නොව දිවි වියැකී යන්නේ

ඇති දේ නැති අයට පෙරකල නොමදුන් හින්දා
විඳිණා දුකම මදි වන්නට නැතුවම ලැබිලා
මේ අත්භවේ පුරණට පින් නැති හින්දා
එන අත්භවෙත් මේ වගෙ වේවිද මන්දා

ප්‍රංශයේ Marne la Vallée ප්‍රදේශයේ සිට

මම රෝගියෙක් කියා
නිරෝගී අය කියා
රෝහලේ කාමරේ
ඇඳක දපලා ගියා

දන්නවද නොම්මරය
ඒක 304
ආසියා බූරුවා
ජෝකර් ද සිහිකරන

තුරුම්පුව හංගලා
කලාබර පැන ගියා
ඉස්කෝප්පය වැදී
හාරතය දෙදරුවා
හැමදේම දැන් රුවිත
මට පේන පේන තැන

රජ වෙලා හිටියාට
හේරාගෙන් ගුටි කෑව
ලෝකයේ තව බෝම
අය ඉන්නවා මේම

පොරව බලවත් වෙලා
මොනර කොළ විසිවෙලා
විහළුකාරයෙක් වුණ
මං ගැනම මට හිනා

හිමිදිරි පාන්දර මීදුම පිරුන මගේ

පිණිබර වෙල්යාය පසුකර නියර දිගේ

සුමිහිරි මල් පොකුරු දියකඩ රඟන රඟේ

සිප් හල වෙතට ගිය හැටි මතකයට නැගේ

නාරන් හිඹටු මා දං බඩවැටි අස්සෙන්

දෙමළිති බටිති කෑරළ ගී හඬ මැද්දෙන්

බිය සැක පරොස් බස් ගෙරවිලි නැත බැද්දෙන්

උදයේ පිපුන මල් ළඟ ගුමු ගුමු සද්දෙන්

කටු මැටි බිත්ති වහලය අතු සෙවිලි කළ

බංකුද පොඩි පුටුද ගුරු දෙවිඳු එක්කල

සිනහව සමග නෙත් හැර අප වෙතට හල

බැල්මම කියනවා ගරු සරු යුතුය කළ

පාඩම අරඹන්න පෙර ඔහු අපගෙ හද

උදුරා ගනී මොහොතක් විදිනවා ඔද

භාරතයේ මෙන්ම ලංකා මෑණිගෙද

නිදහස ලැබූ විරුවන් වෙත තිබූ තෙද

සුබාස් චන්ද්රබෝස් මොහොමඩ් අලි ජින්නා

විජය ලක්ෂමි පණ්ඩිත මැතිනිද උන්නා

මහත්මා ගාන්ධියි නේරු ද දෙන්නා

අපගේ හදේ, ලේ ඇට තුල කිමිදෙන්නා

ගරුසරු ගුරු පයාණෙනි දිනපතා අප

සවසට රඳවගෙන පංතියෙ කළේ කැප

නොලබා ගුරු පඩුරු කිසිවක් වෙතින් අප

දුන්නා අහර කිස ඔබ ණයගැතිය අප

බුදු දහමද විද්යාවද කවි පොතද

ගැඹුරුය විෂය සමගින් ඔබගෙ ඔද තෙද

උකහා නොගත් දරුවන් කැඳවා නිබඳ

ඇහුවා සෙමෙන් උන් පසුපස තොරතුරුද

භාෂා ගණිත සිප්සතරද ගොවිකමද

ගහකොළ බෙහෙත් ඉතිහාසය දැනුම වෙද

දුන්නේ අපට රස ආහර ලෙසින් සොඳ

ගුරු දෙවියනේ එනු මැන පාසළට අද

උදා වූ හිරු මග නොනැවතී අවරට
ගියා හිමිහිට කොඳුරලා එන රැඟුමට
නිමාවක් නැති මේ අපේ දිවි ගමනට
විඩාවක් දෙන මරණයක් ඇයි සසරට

ධන බල කාමයෙන් පිරිපුන් මිනිසුන්නේ
පන පොව ජීවිතේ හරි මග ලැබගන්නේ
එන යන සසර ගෝලය මෙන් කැරකෙන්නේ
රැවටෙති නිවන මරණින් මතු පතමින්නේ

සිහියෙන් බලන විට ආපස්සට හැරිලා
නෙතඟින් කඳුළු වැටෙනවා ඒ ගැන සිතලා
මරණින් පසුව නෑ නොවැ නිවනක් හිතලා
නුවණින් යුතුව රැස් කර ගමු පිං පතලා

පාවෙන වළාකුළු අතරින් අපි එබිලා
ධාවන ගඟේ ගිලි ගිලි නෑවිවී ඉඳලා
ජීවන ගමන දොර ඇරගෙන පසු කරලා
පේවෙන අපට මරණය ඇත මෙහි ලියලා

නිරුවත පමණි තිබුනේ දරු ඉපදෙද්දී
හැඩවත වසා සළුපිළි හැඳ රඟදෙද්දී
නිළමත බලය සහ ධනයත් හැරයද්දී
දසඅත හමයි දුර්ගන්ධය කුණුවෙද්දී

කුස තුළ පිළිසිඳගත්දා
සිට ඇසුනේ ඔබේ කවි
ඔබට නොඇසුනාට අම්මේ
මමත් කිවුවා නෙලුම් කවි
තාත්තා කිව් විරිදු ඇසී
කුස තුලදි රස වින්ඳේ
ලෝ වැඩ සඟරාවේ කවි

හෙළ සිරිතට ජන ගීයට පෙම් බැඳි අම්මා
නර්තනයෙන් ලොව සිව්දිග ජයදද නංවා
උඩරට සිරිතට ඔසරිය ඇඳි අපේ අම්මා
පිච්ච මලින් නිතරම හිස සැරසුව අම්මා

දහස් ගණන් දරු කැලකට නිසි මඟ පෙන්වා
ඔවුනගෙ දියුණුව වෙනුවෙන් සෙත් පැතු අම්මා
මගේ වාගේම සියදහසක් දෙනෙකුගේ අම්මා
නෙල්ලම්පිටිය දයා, ඔබයි මගේ ආදර අම්මා

28/08/2022

කවියාගේ කවි සිතුවිලි,.......
ගීයක හඬින් ලඳුන් ගයද්දී
දේදුනු පැහැයෙන් සැරසුණු
ලඳුන් එකට වෙලෙමින්
වේදිකාවෙ රඟන රැඟුම්
මනරම්ය ......

අත්පොලසන් හඬ,....
සිසාරමින් ඇදී යයි .......
මිතුරු ඔබ ලියූ කවි කොළ
සුළඟින් ඈතින් ඈතට,......
පාවී ,.....පාවී ,…..
දෙපතුල් සිප ගත්තේ
අන් සරණක්පතමින්,.........

කලා ලොවෙහි රස හඳුනන
කලාත්මක හදවතක්
මුද්‍රිත මෝස්තරයක් සේ
දෙපා සිපගත් කවි පෙල,.....
සුසිනිඳු සළුවක හැඩ ගන්වා
මැසූ විලාසිතා ඇඳුමකින්
වත සරසාගත් නිරූපිකාවිය
ඔල්වරසන් හඬ මැදින්
Catwalk වේදිකාවෙ
ලාලිත්‍ය ගමනේ,........

මිතුර මා නෙත් පිරවූ තුටු කදුළු
ඔබ වෙනුවෙන් දියත් කර
පෑන් තුඩින් රසිකයන්ට
සෙනෙහසින් පිළිගන්වමින්
ඉදිරිය සතුටින් බලා ඉන්නම්.

14/08/2022

අට ලෝ දම කැරකි කැරකි එන බව පැවසෙනව නිතී...
මට එය තව පසක් වුනේ ඇසුනු දෙයක් ගැනම සිතී...
හෙට අපහට වන දෙය නම් කිසිම කෙනෙක් දන්නෙ නැතී...
විටකදි එය සිදුවන්නේ නියමයකට
වෙන්න ඇතී...

ගං වතුරෙදි පාවී යන කූඹියො ගොදුරක් වෙන්නේ...
තැං තැංවල රැඳීසිටින මාලුන්ටයි
පැවසෙන්නේ...
ඉං කලකට පසු නියඟෙදි එමසුන්
මැරි මැරි යන්නේ...
දැං බැලුවම කූඹින්ගේ කෑමට,
උන් පත්වන්නේ...

කොකාට වාරයක් එද්දි තිත්තයො කලබල වනවා...
එකාට ගොඩ ගොඩ ලැබෙද්දි කොක්කු තුටුව උන් කනවා...
යකාටවත් බය නැතිබව නම් නිතරම පවසනවා...
මොකාට මුත් තිත්තයින්ගෙ
වාරෙත් පසුවට එනවා...

නොබා පවට, සමහරු බෝ අකටයුතුම කම් කෙරුවා...
බබා වෙවී රටේ ලෝකෙ සොඳුරුම සිත් උන් මැරුවා...
ලබා උපන්නත් අප කවුරුත් වන්නට රජ දරුවා...
සොබාදමේ නියමෙන් නම්
ගැලවී යන්නට බැරුවා...

නෙත් කෙවනි රිදෙනා තුරාවට
මග බැලූවද කල්පයක්
බලා ගන්නට නොහැකි වුවා
වත කමල එක අල්පයක්
දිලෙන්නට මං විවර කෙරුවද
එයම විය මහ සාපයක්
එකට නුබ කුස රැදෙනු බැරි විය
කරපු හින්දා පාපයක්

තනි හිතේ පාළුව මකන්නට
කව්රුත්ම ලග නැති වුවත්
නුබට සැනසුම සදන කැළ ගැන
නැතේ බිදුවක සෝකයක්
වලා අතරින් හොරෙන් සැගවී
එබෙනවලු රෑ එලි කරන්
අනේ ඉන්නට ඇහැකි නම්
නිදි නැතිව ඉන්නව වරු ගණන්

කිසිම දා හමු නොවුණු
පෙම් සිත් තිබුන ලූ පෙර දී පවා
සෙනෙහසේ කවි කතන්දර
ඇත මුව මතට වී ගොළු වෙලා
එකිනෙකා මුණ ගැසුම වලකන
දෛවයක් ලියලා තියා
සොබා දම අප මැවූ ප්‍රේමය
නොසිතාම උදුරන් ගියා

ඔබට සතුරන් නොමැති නම් .....

චාල්ස් මැක් කේ (1814 – 1889) ඉංගිරිසි කිවිඳුන්ගේ පැදි පෙළක පරිවර්තනයකි

නැතැයි ඔබට සතුරු අයකු, කියයි ද ඔබ මගේ මිතුර

කණගාටුයි කියන්න එය, හරි දිළිඳුයි ඔබේ වහර

නිබයව කළෙ නම් ඔබ තම රාජකාරි නොකර පැහැර

නියතයි ඔබ ඇතිකරගෙන තිබෙනු සතුරු, දනන් අතර

සතුරන් නැති ඔබ කිසිවිට කර නැහැ වැදගත් මෙහෙයක්

දී නැහැ ඔබ පාවාදෙන කෙනෙකුට සැර පා පහරක්

නැහැ ඔබ එළි කර බොරුවක්, නිවැරදි කර කිසි වරදක්

වංක නිවටයෙකි ඔබ සටනෙදි පසුබැසි, නැහැ සැකයක් ....!

තට්ටු කර මා උරයට
යහන වෙත මා
රැගෙන යා යුතුම බව
කියන්නීය, නින්ද

කියවා නිමා කර
පොතේ මේ පරිච්ජේදයත්
ඈ සමග පැමිණෙන බව
එවිට ඈට රිසි දේ ලැබෙන බව
කියන්නෙමි ඇයට මම

නොඉවසුම් ය ඇය
කරදර කරමින් මට
මගේ අවධානය ඉල්ලමිනි

මගේ පොත් ගැන
ඉරිසියාවෙන් විය යුතුය ඇය

මගේ ඔසු තේ බඳුනට
මත් බෙහෙතක් මුසු කර
නින්ද මා නතුකර ගනී

පාන්දර තුනට අවදි වෙමි
ඈ යළිත් මා තනිකර ගොසිනි
මා කියවමින් උන් පොත
විසිකර දමා ඇත බිම
විදුලි පහන නිවා දමන්නටවත්
ඈ මහන්සිවී නැති හැටි!

පරිවර්තනය - හෙල්මලී ගුණතිලක

Translation of the poem ‘Sleep’ by Ed Werstein
Link to the original poem - https://www.yourdailypoem.com/listpoem.jsp?poem_id=876
Poet’s bio- https://www.yourdailypoem.com
Ed Werstein ඇමෙරිකාවේ විස්කොන්සින් ප්‍රදේශයේ වෙසෙන කවියෙකි. සාහිත්‍යයට සම්බන්ධ නැති විවිධ රැකියාවල යෙදී සිටි ඔහු කාව්‍යකරණයට යොමු වී ඇත්තේ හැට වෙනි වියේදී ය.

Vanna Cercenà නම් ඉතාලියානු ලේඛිකාව විසින් 2012 නිකුත් කරනු ලැබූ I bambini nascono per essere felici ළමා කාව්‍ය සංග්‍රහයේ කවියකි. ගුරුවරියක් ලෙස කෙටි කලක්ද ,සේවය කර ලේඛිකාවක් වන ඇය ඉලියේ ජීවත්වෙන විදේශීය දරුවන්ගේ අධ්‍යාපනය වෙනුවෙන් වැඩි කාලයක් ගත කරමින් ඔවුන්ව අධ්‍යාපනයට යොමු කිරීමට ඇප කැප වූ තැනැත්තියකි. 1935 ෆිරෙන්සි නගරයේ උපත ලබන Vanna Cercenà ෆිරෙන්සි විශ්ව විද්‍යාලයේ මධ්‍යකාලීන ඉතිහාසය පිළිබඳ උපාධිධාරිනියකි . මේ වන විට ඇය විවිධ ග්‍රන්ථ 28ක් පමණ රචනා කර ඇති අතර ඒවා බොහොමයක් ම දරුවන් වෙනුවෙන් කළ නිර්මාණ වීම වැදගත් වෙනවා. එපමණක්ද නොව අන්තර් සංස්කෘතික ධ්‍යාපනය පිළිබඳව වඩා උනන්දුවක් දක්වන ඇය නීතිය සහ ළමා අයිතිවාසිකම් ආරක්ෂා කිරීම සහ රැකීම වෙනුවෙන් කැපවීමක් ද කරයි.

පාසල

ඉතා වැදගත් නිවසක් තිබේ .
එය ඇත්තේ බොහෝ දුරින්ය
රජවරුන්ගේ මාලිගා වලින්,
අහංකාර හමුදාවන්ගෙන්,
බලවන්තයන්ගේ නිවෙස් වලට දුරින් :
එය දැනුමේ නිවසයි.
එය බලවතුන්ගේ තැනක් නොවේ
බලවත් නායකයන්,
රජවරුන් හෝ ජනාධිපතිවරුන්
බුට් දමාගත් කඩු අමෝරන
ජෙනරාල්වරුන් සඳහා ද නොවේ.
ලොකු අයගේ සිට කුඩාම දරුවා ද
ඉගනගන්නා නිවසයි.
ඉගෙනීමේ අයිතිය
තාහුරු කළ යුතු නිවසයි.

හිල්මි සුපුන් | තරුෂ පෙරේරා

හෙමි හෙමින් නුඹ පා තබා ගිය මගේ ළය මත පිය සටහන් ඇති...
නුඹේ පපුවට හුස්ම දුන් තුරු වැල් පවා තවමත් ඇති...
කුසට අහරක් නොමැති කලටත් මගේ පළවැල මම දුනි...
මමයි මිහිමව නුඹව ඉපැදූ මාව රැකපන් දරුවනී....

මගේ රුහිරෙන් නුඹව තැනුවේ කිසිත් ලැබ ගන්නට නොවේ...
නුඹේ හද ගැස්මෙකින් පමණකි මගේ හදවත සැනසුනේ...
නික්මුණත් අද මවුන් වනසා දෙපාවුන් සිවුපා ලෙසේ....
කිසිම අහිතක් මගේ නෑ තව නුඹව සුරකිමි පුත මගෙ කුසේ ...

නුඹේ අතපය හයිය කාලෙට මාව තැලුපෙළුවත් අනේ ...
මවුන් නැසු කල කවර දිනෙකද මෙලොව දරුවන් රජ වුනේ....
දිනක් වේ යම් නඩුත් අසනා මවුන් වෙනුවෙන් මේ ලොවේ....
මෙනෙහි කරපන් එවන් මොහොතක මේ සොබා දහමත් මගේ අතේ.....

28-07-22

"පතව්‍යා ඒක රාජේන
සග්ගස්ස ගමනේනවා
සබ්බ ලෝකාධි පච්චේන
සෝතාපත්ති ඵලං වරං."

මුලු පෘථිවි රාජ්‍යය හිමි කිරුළ මට එපා
දිව බොජුන් දිව සලුද දිව කුමරියක් එපා
සියලු ලොව සක්විති ව රජ සැපය මට එපා
සිවු අපා ජය ලදොත් ඒ සැපද මට එපා.

කාල සිටු පුතේ නූඹ දිනූ සක්වල මමයි
දහම් බිඳ මහ සතාණෝ නුඹට දෙසු දැයයි
මහ සිටාණෝ නුඹෙන් පැතු නිධානය මෙයයි
රනින් දිලි කහවණු වෙ අගේ සිඳුනා දැනෙයි

මඟ සතර ඵල අතර ළදරු විය නිමා කර
නයින් දහසකින් ක්ෂණයකින් ප්‍රතිමඬිති කර
දහම පෙළ ගසා දුන් මගෙ පියා සෑසිකර
කාල පුතු වැඳ වැටුණි සිටාණෝ පෙරටුකර.

අනේපිඬු සිටුතුමා ගේ පුත් කාල සිටුතුමා ධර්මයට නැඹුරු කිරීමේ අදහසින් පියතුමා විසින් තම පුතා බුදු රජාණන් වහන්සේ වෙත පමුණුවා යම් ධර්ම කරුණක් ඉගෙන ගෙන එන වතාවක් පාසා රන් කහවණුව බැගින් දීමට පොරොන්දු කරගෙන තිබී ඇත. පුරුද්දක් වශයෙන් කරගෙන ආ මෙම ක්‍රියාවලියේ කූට ප්‍රාප්තිය සිදු වූ දින කාල සිටුතුමා ධර්මය ඉගෙනීමට පැමිණි වෙලාවේ බුදු රජාණන් වහන්සේ බුදු නුවණින් දුටුවේ එදින කාල සිටුතුමා දහසක් නයින් ප්‍රතිමණ්ඩිත සෝතාපන්න ඵලය සාක්ෂාත් කරගන්නා බවය. මුලින් දුටු මේ කාරණය මත බුදු රජාණන් වහන්සේ අධිෂ්ඨාන කර ඇත්තේ ඉගෙන ගන්නා ධර්ම කරුණු සිටුපුතාට මතක සිටින නොවන ලෙසයි. කහවණුව ට ලොල් වී සිටි එතුමා ධර්මය මතක තබා ගැනීමට දැරූ අධික උත්සාහයේ ප්‍රතිඵලයක් ලෙස ක්ෂණික ව අවබෝධය ලබා ගැනීම නිසා සෝතාපන්න වූ පසු අනේපිඬු සිටුතුමා ගේ නිවසට වැඩම කර දන් වැළඳීමෙන් අනතුරුව සෝතාපත්ති ඵලයේ වටිනාකමේ මහිම දැණුම් දීමට දේශනා කරන ලද ගාථාවයි.

පුරා අහස් ගැබ අරා උසට නැඟි
පතාකයකු සේ හිස ඔසවා සිටි
සෙනේහයේ ම සුළඟ දරා නිති
අපේ හිසට සෙවනැලි සැදුවා
කඳුළ-සුසුම-සන්තාපය හමුවේ
ගල්කුළ සේ නොසැළී සිටියා
අකලට වියැකුණු අතැ`ඟිලි නියමල්
පොළොව බදා සිඹිමින් හැඬුවා ..
බලයෙන් උඩඟු ව උමතු ව දළරළ
නැඟුණත් අප දිවි ගැඹරේ ඉඳහිට

දසැඟිලි දළු නිල් අහසට පැන පැන
ඩහදිය පිස්සේ සිසිල දෙවන්නට...
නුඹ අත් හැරියත් නියමල් මුකුළිත
තව ගෙන දුන්නේ නෙක මල් විස්මිත
අහස හඬන විට හිනැහුණු වත දෙස
සිටියෙමි දල්වා හැර නෙතුකැණ් යුග...
පිපාසිත ව මිහිමව් හඬනා සඳ
මතකයි ඒ වත මැළැවුණු අන්දම
දරා සිටියෙ අපෙ දිවිබර එක්ක ම
පුරුදු ලෙසින් දී සතුට සැනසුම ද...
හිරුමල ගිනියම් වී සරතැස දුනි
සඳවත ඒ තැස සිසිල් කළේ නිති
උරණ වෙලා නොදොඩා හිටිවන හිඳ
අත දුන්නේ ඉගෙනුමට වෙන්න ඇති...
වෙසෙසින් වෙ ද මට නුඹත් පියා වැනි
මගෙ දිවි සරු කරමින් සවියට සිටි!

2022.09.01

පිනි පොද වැටෙන දිය බිඳිතක සිහිලසක...!
මොර සූරන මහා වැස්සක හිරිකඩක...!
වැහි පිරිතක පහස ලද පැන් කෙන්ඩියක..!
සළු පිළි ඇන්දුවා සරසා අගු පිලක........!,

යටි හිත හිරි වැටී කඳුලින් නෙත පිරුනා...!
ඇති පමණටම සේදී කම්මුල් තෙමුනා...!
ඉටි මලකට බඹර සර විහිදී තිබුනා....!
කඩුපුල් මලට රෑ තුන්යම සිත රිදුනා...!

ගව් සිය ගව් දුරක ගෙව් දෙපයම රිදුනා..!
තුන් තිස්පැයේ නිදිවරමින් නෙත තෙමුනා...!
සීතල රැයක උණුහුම උදුරා හමනා.....!.
නිල් විල් තෙරක ඉම මදනල රළ බිඳිනා ...!

2022.08.20

ගමේ ගැටව් කීවේ
ඒකිගෙ මුහුණ
හඳ වාගෙයි මචං

ගමේ මහලු තාත්තා කෙනෙක්
ඉදලද අතින් අල්ලාගෙන
වැට ළඟ රැඳී සිටියි
සමීප රූපයක් ගන්නට වාගේය
"ආ චන්ද්‍රාවතී"
සිනාවකින් ද අමතයි

නෑ සීයේ ඒ කුසුමක්කා
ටීක් බෝල ගසමින් සිටි
පොඩ්ඩෝ කෑ ගසති

කව්රුන්ද රාහු
සඳ සොරකම් කළේ
මගේ පැනයකි
ඉරිසියාවද කෝපයද මුසු වූ

මම හිටියේ මේ පැත්තේ
දෙරණට එහායින් පියසිරි
කුසුමාගේ මුහුණම බලාගෙන
පහත් වී පිස දමයි යම් කුණක්
මල් පොකුරේ මැස්සෙක්
අම්මා ගේ
පෙඟුණු ඇසිපිය කෝපය ද රවිල්ල ද මැද
කුමන ස්පර්ශයක්ද
අත් මේස් දැමූ සුදු

සඳක් නොවී
කුසුමක් උනානම් කුසුමා
මලක්මය කිනිහිරියා

පැහැයද මතුපිට සියුමද
වැසී ඇත මිණී සාප්පුවේ පවුඩර් වලින්
වැසී ඇත අතීත සිපගැනීම්
සිතත් විනිවිද යාමට
කිසිත් වෑයමක් නොගනී

නෙත කුසුමාගෙන්
ඉවතට ගත්විට
පියසිරියා මා දෙස බලාගෙනය
ගිනි පෙනෙල්ලක් මුහුණේ වැදුනා වාගේය

දෑස් මුහුදේ ගැඹුරු පතුලේ
කිමිදි ......කිමිදී ....ඔබව සෙව්වෙමි

දුරින් බැලුවෙමි
ළඟින් බැලුවෙමි
එබී බැලුවෙමි
ඔබේ දෑසට .......

අඳුරු කරුවල දුං කවුළු බඳු
ඔබේ දෑසින් ඔබව සෙව්වෙමි
දෑස් මුහුදේ
කිමිදි ......කිමිදී ....ඔබව සෙව්වෙමි
ඔබ සොයන්නෙමි

ඔබේ දෑසේ ගැඹුරු පතුලින්
දිනෙක හමුවුණි මගේ හදවත

(ප්‍රේමය කාව්‍ය සංග්‍රහයෙන් )

මාලගිරවියක් ඇවිත් ඉල්ලයි උඹලගෙන් පියාපත්

මතකද තොපි කැපුවා ගමේ එක්කන් ගිහින් ඒ පියාපත්

නවත්තපන් දැන්වත් සිංහලේ නළලේ කොටාගත්

දණ ගහගෙන යාච්ඤා කරපන් අන්තිම මනුසතාටත්

දර්ශනය තර්කනය උඹලගෙන් ගිලිහුනු ඒ මන්තරය

පුච්චලා දාපන් බොරු දොඩවන වත-පොත් පත්තරය

නවත්තපන් ගන්න එක පොඩිඋන්ගෙන් චක්කරය

මතක් කරලා හදා ගනින් ඥානක්කගෙ යන්තරය

සේයා එස් විත්‍යා බලාගෙන තොපි දිහා හැමදාමත්

කොහොමද තොපි කලේ ඒ අමනුස්ස වතාවත්

ශාසනයට පුදනා මහා කිරිපිඩු පූජාවත්

අමතක කලා කඳුළු වලින් බඩ පුරවන මිථ්‍යාවත්

කපු කැටුවා ඉදගෙන තම්ඹපන්ණී කුවේණිය

අවුකන දාගැබ් වාරි අපෙන් ගිලිහුනු ඒ ප්‍රවේණිය

බලන් ඉඳපන් කට ඇරගෙන එනකන් ඊළඟ අහේනිය

සිවුරක් අස්සෙන් මතුවෙයි සුංගු පිදේනිය

මහමඟ අළුවුනු සුන්දර ජීවිත

වරද කුමද උන් වීමද දමිළ

හූමිතෙල් හලපු කඩේ තී වසලිය

අගහනින් මරපු හැටි ඒ දොස්තර යුවලය

ඉන්නව අදටත් සාක්ෂිය ස්න්නස්ගලය

තම ගෙළ සිදගත් පීතෲ සෙනෙහස

මතකද තොපි වටවෙලා දල්වන් මදහස

එකෙක් හිටියෙ නෑ අරන් යන්න ගිලන්හලට

සීයක් හිටියා අල්ලන් උන්ගෙ ජංගම පෙළට

මුණි ගුණ වයනා රටක් ගැන පෙමට

දැන් වෙලා උපාසක උඹලම ඇමට

උතුරු කුරු දිවයිනට
අදත් හිරු වඩිනවා
තව්තිසා පුරවරට
හරි ළඟයි හිතෙනවා

කාක වසුරෙන් ඉපදි
කප් රුකක් තියෙනවා
නේක ඉසුරෙන් සපිරි
උන් තුටින් නටනවා

තණ බුදින සුරබිදෙන
ඔහේ සැරි සරනවා
පරපුරෙන් පැවත එන
අය රජුන් තනනවා

මාතලී හිමි කරන්
තෙල් උනන උල්පතක්
බූලීයෙන් තෙල් බෙදයි
ලැබ විලස සිතුමිණක්

ඇහැරි පරසතු මලුත්
පරනොවී තියෙනවා
ඉඳුණු ඵල ඇති නදුන්
උයන කුස නිවනවා

අරලියා ගහක් යට
පඬු අසුන පෙනෙනවා
හීතලට ගල්වෙලා
එතන හිම මිදෙනවා

වයිම ඇවිදින් තවත්
මිලත් අඩුකරනවා
සක්‍රයා වයස මුත්
තව බලය තියෙනවා

xxxxxxxxxxxxx

අහෝ සිරිලක් බිමට
මෙන්න හිරු නගිනවා
ඇහැරෙන්න ඇහැරෙන්න
එළාමය කියනවා

ඌර තැලුවලු කැකුණ

දිරච්ච පොල්අතු වහලෙ අස්සෙන්
ඉරත් හෙමිහිට හිනැහෙච්චි
වරිච්චි ගැලවුනු බිත්ති මත්තෙන්
පිණිත් මැටිවල දියවෙච්චි
දැවිච්ච අළුමැද හුඹස් මැට්ටත්
ගලුත් අතහැර සැඟවෙච්චි
ඇලිච්ච ගොමවල සුවඳ මැද්දෙන්
පොළොවෙ දෙදරුම් මතුවෙච්චි

අල්ලෙ දැවටුන සීනි ඇටටික
දවස ගනනෙම හිඟවෙච්චි
වික්කෙ ටිකටික ඇස පියාගෙන
බිස්ස රහසෙම හිස්වෙච්චි
මැල්ල කරකොල ඇල්ලෙ සහලට
සින්න වනවිට හැඬවෙච්චි
බැල්ම නොහෙලම කන්දෙ දෙවියොත්
හෙනහුරා ලඟ නැවතිච්චි

දූලි වැලි මැද බිංකුණ්ඩො හැඩ
නැටුම යසටම රඟදෙච්චි
ඈඬියාවට බළල් පොරයක
කුණාටුවකුදු ලඟවෙච්චි
දෑසෙ ගැටුනෙම පොල්කිච්ච
මුලු දවස කුම්මැහි කමවෙච්චි
ඌර තැලුවද කැකුණ ජයටම
මගුල කුකුලගෙ රජවෙච්චි

සිහිනයක මල් පිබිදිලා
මල් වසන්තය ඇගෙ ලංවෙලා
නව දිවියකට දොරටු විවරව
දියණි පති කුලයට වඩී.

පුංචි සමනළියක් වගේ නුඹ
මව් තුරුලෙ සිටි කාලයේ
පියවර තබා ටික ටික ලොවේ
මල් පිපිණි මා පිය පපු තුරේ.

නෙතින් කඳුලැළි සැඟ වුවත්
හදෙහි සිතිවිලි නැවතුනත්
වසන්තයෙ මල් සුපිපුණත්
දියණි හද තුල නැහැ වෙනස්.

"නීතියේ දෙවඟන" උනත් අද
දෑස බැඳ, ගෙන අතින් කගදා...
මමත් අම්මා කෙනෙක්, බිහිකළ,
දියණියන් තුන් දෙනෙක් පෙරදා...
පොතක නීතිය හදවතේ බර
තරාදිය පරදවපු හින්දා...
කඩුව පසෙකින් තබා, නෙත් බැඳි
රෙදිපටිය තද නොකර බැන්දා...

කිසාගෝතමියකට පෙම් බැඳ
තාත්තා නික්මුණු හෙයින්...
නේරංජනා ගං දෑල ඉකිගසනවා ඇසුනා මට හෙමින්...
"අම්මාගෙ ලඟ ඉන්න ආසයි"
කියා නුඹ හරි හුරතලෙන්...
"තාත්තත්,අපි එක්ක එනවද"
ඇහුවෙ ඇයි දැයි මට කියන්...

ගෘෂා, ට ජය ලබා දී මම
එදා නීතිය සපථ කෙරුවා...
නීතියට ඉඩ දී අදත් මම
තරාදිය කෙලෙසින් ද බැලුවා...
දෑස බැඳි කඩතිර වලින්
හදවතේ නෙත් බැඳ තබනු බැරුවා....
මට සමාවක් දියන් මගෙ පොඩි දුවේ,
මම රෑ හොරෙන් හැඬුවා....

සොබා අසිරිය දකින අන්දම
කිව හැකිද වදනින් දෙකින්
පාන්දර හිමිදිරි උදේ
දුන්න අරගන්නට කලින්

දුරින් සැලෙනා තුරු වළල්ලේ
රෑන සියොතුන් කලබලයි
ලා හිරු කිරණ වැටෙන හන්දා
මීදුමෙන් මනසද පිනයි

මිතුරු සඳ තේරුම් නොගත්
දේ කුමක්දැයි වැටහුනත්
හිතේ මතු වෙන කරුණු හන්දා
මාන ගන්නට අසීරුයි

තුරු මුදුන සක්සුදක් සේ
ඉලක්කයමයි පෙනෙන්නේ
හිතේ සැකයක් නොමැති හන්දා
විද බලන්නයි හදන්නේ

උපතින් ලද මහා
ගොඩ මඩ යාය හැරදා
දරුවන් හදන්නට
හොඳම තැන යයි සිතා
කාසි පණමට ගත්
බිම් කඩක කොටු වෙලා
අපමණ දුක් විඳි
හැටි මතකයි මට
අප්පච්චී...!

පිට දැවුණු කබායන්
ගෙවී ගිය මිරිවැඩිය
ඔබ වින්ද දුක් දකින
කැඩපතක් උනා මට
සරසවි වරම් ලැබුමට
මග පෑදුවමුත්
ලෝගුව දාගත්
මගෙ රුව දකින්ට
මේ මිහිපිට නම්
ඔබ සිටියේ නැත
අප්පච්චී...!

ඔබ නොදුටුව ඒ
සුන්දර ලෝකයෙ
දොරටු විවර කර
දුන්නා ඔබ මට
අහිමි උනත් ඔබෙ
සෙනෙහස අද මට
ඔබ මැව් ලෝකයෙ
රැජිනකි අද මා
අප්පච්චී....!

ඔබ කල මෙහෙයට
බැති පුද දෙන්නට
මා ගොතනා පදවැල්
නොම සෑහේ
දොහොත් මුදුන් දීලා
මම බැතියෙන්
ඔබ ගුණ සමරමි
නිරන්තරේ
මගෙ අප්පච්චී......!!!

ප්‍රේමයේ නගරයේ රාගයේ දොරටුව අබියස
පිටතින් හිදින්න
ඇතුලත අඳුරු ජීවිත
හතිලමින් සොයන සෙනෙහසේ රිද්මයට
පෘථිවියේ සදාකාලික පාපයේ හඬට
මිනිසත් භවේ සදාතනික ජීවයේ රැඟුමට
ඉඩදෙන්න
තට්ටුකරන්නාට දොර ඇරෙන්නේ
සුමට ලෝහ කැබලි හඬට හෝ
සිරුර පුරා නලියන ආලයට පමනි
ආදරය නොකරන බෝනික්කියෙ
පින්තාරු කරන ලද වෙස් මුහුණු පැලන්දි
ගෞරවනීය මිනිසුන් සමඟ හෝරාව බෙදා ගන්න.
අඳුරු තරු එළිය යටින්
සඳ නොපායන වීදියේ
දිලිසෙන ආභරණවල සිනා සීනු
දසන් සඟවා මැවෙන නෙත්සර
ආලයේ බොරුව යටපත් කර
රාගයේ සුවය බෙදාදෙන්න

සිතිවිලි මාරුතය චන්ඩව හමා ගිය
අවසන ඉතිරි වන සුන් බුන් විඩාවය
අස්වැස්මක් වගේ ළංවූ සෙනේහය
රැයෙත් දිලෙයි සේ සඳමිණි ප්‍රභාතය...

ආකුල ව්‍යාකූල වු හදවත පල්ලේ
නවමු පැතුමක්ව රන් තරු කැට දිල්ලේ
මුදා හැරි බැවින් නෙත්
සර එක එල්ලේ
යා දෙක ලං නොවී මුත්
පෙම් සිත සෙල්ලේ...

පාවෙන මේකුලක් සේ කඳු මුදුනෙ ගැටී
නොපෙනී පෙනි පෙනී ඔබ සිත අසල සිටී
සුහුඹුල් පෙමක් විය ඉපදුණු වියෙහි පැටී
විඳගනු නොහැකි තැන ගිලිහෙයි කඳුලු කැටී...

ආදරයකට නැති මුත් වැට කොටු සීමා
හිමිවී අහිමි පෙම විඳගන්නේ කෝමා
ජීවිත හිස්මාව පුරවනු හැක බෝමා
පෙමට පෙම මිසක වෙන ඇවැසි ද තේමා???

විදෙන ලෙලෙන නරුබර පුළුලු'කුලැ රැඳී
හෙලන නඟන අතැ නුවන'ග බැලුම් දිදී
රුවන දිලෙන අබරණ කැලුම ගතැ යෙදී
සැලෙන පහන් සිළු වැනි රඟන ලිය සැදී

පළල් වූ උකුළෙහි විහිදෙන්නාවූ ද ලෙලදෙන්නාවූ ද කුඩා නොවූ
නෙරිපට ඇතිව, ඉහලට ඔසවන්නා වූ ද පහළ හෙලන්නාවූ ද
අත් කෙරෙහි නෙත් අග බැලුම් බලමින්, ශරීරයෙහි පැලඳූ
රත්නයෙන් බබලන ආභරණ කාන්ති ඇතිව, නටන්නා වූ ස්ත්‍රීහු
චලිතවන්නා වූ පහන්සිළු මෙනි .

අතැගිලි බැදී නොතිබුනු

හිතෙන් පමණක් අපි අපේ උනු

එකම හීනෙන් රැයක් එලිවුනු

ලස්සනම ලස්සන හීනයක් තිබුනා...

ඔබේ ඇතැගිලි රස්නෙ තැවරුනු

පපුතුරේ ගිනි වැලක දැවටුනු

අනන්තෙක මල් හීන තැවරුනු

ලස්සනම ලස්සන හීනයක් තිබුනා...

ඇහැරිලා ඇස් නැවත පියවුනු

එකම හීනෙම හිතින් මියැදුනු

ඇහැරි ඇහැරී මගෙන් ගිලිහුනු

ලස්සනම ලස්සන හීනයක් තිබුනා…

හැබෑ ලෝකේ නුඹ ඇගේ වුනු

මම කොහේවත් වෙනකෙනෙක් වුනු

අසුරු සැනයක අපි අපේ වුනු

හරිම ලස්සන හීනයක් තිබුනා…

කවමදාවත් හිතලවත් නැති

කවමදාවත් විදලාවත් නැති

අහම්බෙන් මගේ හිතේ ගුලිවුනු

ලස්සනම ලස්සන හීනයක් තිබුනා...

නැවත නොදකින හීනයක් තිබුනා...♥️♥️

That spring
Never will be kindled once more
Never one monumental
One memorable thing happens again
But nothing's forgotten ever

Single dream of my deep soul was you
In our tremendous past
Only now a dead wind
But met in less travelled route yonder
But nothing's forgotten ever

Memories surged , never can suffice
It's only a silhouette in deep see
Emerges and bubbles
How would it end that spring ?
But nothing's forgotten ever

සකල සිරි බර උතුම් මගේ ලක් මියේණි...
දුටුවා ද? නියමුවන් ගේ කාම අහේනි...
කොතෙක් ඉරි තැලුණා ද? ඔය ලපටි සුයෝනි...
නැගිටපන් නැගිටපන් නැගිටපන් කුවේණි...

රස පසට ලැම වනට හැඩට ඝණ තිව්වා...
මුතු බිඳක් ලෙස රුවට හිරු දෙවිඳු මැව්වා...
ඇගෙ දෙපා මැද හිවල් රජ ඔටුනු දිව්වා...
බඩ කෙරුව පහු ඇයට "ලක් මෑණි" කිව්වා...

ධර්මාධිකරණයට අවනඩුව කියාපන්...
කැඩුණු කන්‍යා පටල එකිනෙකට වියාපන්...
අවජාත හිවල් පුත් රැල අමුවෙ මරාපන්...
නව රටක් ජාතියක් මහ දැයක් වදාපන්...

බිඳක් සේ උල්පතක් පොළොවෙන්
උඩට මතුවී ගලන හෙමිහිට
ඇලක් වේ ඊළඟට ටික ටික
විශාලව එන විළස එළියට
ගඟක් වීගත් විගස කාටත්
ප්‍රතාපව අනුහසින් පෙනුනට
පලක් වේවි ද අසා දැනගෙන
ගඟක ඇති බිය මුහුදු යන්නට

නතර නොවෙනා ලෙසක සුදු පෙණ
බුබුළු ගල්පර හා බෙදාගෙන
අතර මගකදි වැටෙන මුත් කඳු
පහළ සුදු දිය ඇළි සදාගෙන
නිතර ආ මග බලයි ගඟ යළි
රිසිව නොයනුව තව ගලාගෙන
කවර නම් ගංගා ද ගැලුවේ
නැවත උඩු ගම් දෙස බලාගෙන

මුදුන් කඳු මහ කැලෑ ගම් බිම්
අතර සිසිලස බෙදා දුන්නත්
සවන් දුන්නොත් ඇහෙයි කාටත්
හෙමින් මුහුදට ඇදෙන සුසුමත්
පිටින් එන තල්ලුව නිසා වෙන
මගක් නෑ එහි නොගොස් ඉන්නත්
ඉතින් මහ සාගරය වෙන්නට
හිත හදා ගති සදා හැඬුවත්

සඳුන් පුර ස්කීම් එකට ආදා ඉදං
මට අල්ලන්නෙ නෑ ඔයාගේ ඔය නාඩගං
නැතිවුනත් ලයිට් ටැප් වතුර නං
ආපහූ දූරීයන් ගස් හන්දියේ මහගෙදර යං

ඇනෙක්සිය මට වහකදුරු දැං
කී මනිත් ඕනෑම නෑ ඉතිං
ලට්ට ලොට්ට ඔක්කොම පැක් කරං
මෙහෙන් යං ටාටා බට්ටෙක් හයරින් කරං

එදා වැඩ ඇරී එනතර උරුලෑවා
රජ නෑ දොලෙන් ඇස් රතුවෙනකං නෑවා
සෙට්වෙමු, රිච්මන් එකේ ගැන්සිය කෑගෑවා
පස්වන සිල් පදේ රැක ඌ ගෙදරම ආවා

කෝ වෙනදාට තුරුලේ දැනෙනා සුවඳ
සුවඳ උලා ආවේ කොයි පිල උඩද
ජිම් යන්නං හෙට ඉඳං මම තර වැඩිද
ඇයි උරුලෑවො ඹට මං දැං හැඩ මදිද

පැත්තකට පැත්තකට
නැත්නම් මම යනවා සැටියට
කොට්ට මෙට්ටත් අකුලං
ඉදිං මදුරුවෝ තල තලං

මහගෙදර යන්න තෝ ආව නාවා
මං වැලිකඩ යන්නේ ඒකි ඇඳ උඩම බාවා
උරුලෑවියා රෑ ගිරි යටිං කෑ ගෑවා
බිත්තියේ සාත්තර හූනා දෙපාරක් චී චී කීවා

වල්ල පට්ටාවලට වැඩියෙං අපේ සට්ටං ගිනි ගනං
බැරිම තැන උරුලෑවා හීනියට කෙඳිරි ගෑවා
තොල් කෙල ඇබිත්තකිං නාව නාවා
නිහඬ බව බිඳ ලෑවා

අරුන්දැල සඳුන් ගස් මංඩිය පීර පීරං
මහා ගිනි මැල වගේ හුලු අතු බැඳං
හොයන්නේ අපි යන එන ගමං
කිය කියා අපේ වාසගං

වතුර කලගෙඩියක් නමං
බොලත් අතපය හෝදගං
මීක් නොකියා දැන් ඉඳිං
මට වෙසමුනියා වැහෙන්නට කලිං

තැලුන සිගරැට් වකුට්ටක් දිග ඇරං
දෙතොල මැද හුරතල් කරං
උරුලෑවා සීලිම දෙස බලං
හිතට නිවනක් නැති තරං

කලුවරේ ජරමරේ ලැයිටරේ හොයනා ගමං
අතක් කොට්ටය යට දෝනා යමිං
පතුවලේ රහසේම ගරනා
ඌට ඕවගෙ වැඩ නතිං

කොට්ට උරයේ මෝස්තර දියවී හිහිං
ඒත් මල් මෝස්තර ඇඟිලි තුඩු හදුනන තරං

මඳ රැස් මුදුයි
සිසිලෙන් තෙමයි
මුව මනහරයි
ආදරෙ පුරයි

හඳ අටවකයි
අව සඳ හැඩයි
පාටින් අඳුරුයි
රුවලට වෙරයි

කාලය දුවයි
සඳ අමාවකයි
ඔරුව ඉකිබිඳියි
රුවලට තනියි

27/08/22

නිමිත්ත- යාල සංචාරක බංගලාවක ලැගුම්ගත්, සුපුරුදු සංචාරකයෙක් වෙත වන අලියෙකු පැමිණ, ආහාර ඉල්ලයි...

වසරක් පතා අප නෑයන් බැලීමට
පැමිණෙන වගක් පැවසූවා ඔවුන් මට
එනමුත් නුදුටුවෙමි නුඹ මගෙ ඇස් දෙකට
එහෙයින් පැමිණියෙමි මම නුඹ දැකීමට

මාගේ නිවස ඇත්තේ බෝ දුර බැහැර
එනිසයි රෑ වුණේ එන්නට නුඹෙ ගෙදර
ගමනේ මහන්සිය දැනුණා ඒ අතර
දෙන්නට හැකිද මගෙ කුසගින්නට අහර

මහ රෑ ගමන බියකරු වේ ඉතින් මට
හැම මිනිසෙකුම නුඹ වාගේ නැත අපට
ගිනි බට පත්තු වේ මානා ගෙන දළට
අවසර දෙන්න, යන්නම් මම උදෙන් හෙට

(සේයා - මහාචාර්ය කේ. සරත් ඩී. පෙරේරා මහතා)

සෙනෙහෙන් බැදුනෙ මල් පීදෙන වෙසක් මහේ
කැන්දන් ගියේ පලවෙනිදා බිනර මහේ
නුබටම බැදුන මගේ හිත නෑ වෙනත ගියේ
නුබෙ හැඩ රුවයි හදවත පතුලේ කෙටුනේ.

පුපුරා ගියත් දුක නුබ හදවත පතුලේ
දෙදරා ගියත් තරතස නුබෙ කය ඇතුලේ
වාන් දමා ගැලුවත් කදුලැලි පතුලේ
සිනහව පමනි නිතරම නුබෙ ලග තිබුනේ.

මට නුබ මහ මෙරකි මා ඉවසන නිතර
අදුනන මගේ සිතුවිලි අඩුවක් නැතුව
පිටදී දුකට නොදැනෙන සේ අප රකින
දෙවියෙකි හිමියනී නුබ පොලවේ සරන

සිනහා තනන්නට රහසින් සුසුම් ලන
මහ ජල කදකි ජීවිත කෙත සරු කරන
නුබෙ උරහිසේ හිස රදවා නිදන විට
රැජිනක් මෙන් දැනේ සේනා මැද හිදින.

විටකදි පිට කරන තරහා නුබේ මත
ඉවසන අපූරුව පුදුමෙකි තපස් රැක
කෑ ගැසුවත් දෙදරා යන්නට වහල
මුනිවත රකින හැටි පුදුමෙකි පිරිමි නුබ

ගෙවුනත් වසර ගනනක් අතිනත රැගෙන
වාගෙයි හැගුම් කාලෙදි මම පෙම් කෙරුව
යන දවසකදි සසරින් මිදිලා දෙදෙන
යන්නට පතමු යන තැනකට දෙඅත් බැද

කඳු ගැටයක් ඔමරි කරයි
වෙල් යායක ඈත කොනේ
වලාකුලක් දවටා ගෙන
සුදු සේලය සේ
මද සුළගට චීත්ත කොන
පැටලෙනවා නියර දිගේ
නොපෙනෙන්නට ඇයට හොරෙන්
ඉන්නම් පැල ඉස්මත්තේ

සුළග සමග සැලෙන ගොයම
කිරි වැදෙන්න සැරසෙනවා
දීග යන්ට පෙරුම් පුරන
පුංචි නඟා හිනැහෙනවා
වක්කඩ ලග තිත්ත පැටව්
දිය පාරට පෙරලෙනවා
මග හැරියොත් නඟේ නුඹත්
මගේ හිතත් තනි වෙනවා

හිතේ සතුට පෙන්නන්නට
ආදර බස් පවසන්නට
ඉඩක්ම නෑ
අප්පප්ච්චී මොකක් කියයිදෝ
ඉවසන්නම් මේ කන්නේ
ගොයම් කැපෙන කල්
එදාට මම කමතට එන්නම්
බහ දෙන්නට නඟේ නුඹට
දෙවි රැකවරණයි

2022 .08.03.

අපේ ගමේ කසිප්පුවා ප්රැන්සිස්
කොයි දානෙ ගෙදරකටත් යයි
උයයි පිහයි වලං හෝදයි
දුකට පත් එකා ළඟ
නිහඬව හිටගෙන සිටියි

ගමේ නැතිවුණ හරක් හොයමින්
ඔහු කැලෑ පීරා ඇවිදියි
ලොකුහාමුදුරුවන්ට පිත ගැහුවම
දුලබ කොළ ජාති හොයල අඹරයි

අපේ ගමේ කසිප්පුවා ප්රැන්සිස්
පාසල් ළමයින් බරබාගෙන් අදියි
කෙල්ලක් කොළඹ විබාගෙක ගියාම
හුලුඅත්තක් ගෙන
ඒකි ආපහු එන රෑ බස්සෙක රකියි

අපේ ගමේ කසිප්පුවා ප්රැන්සිස්
ගමේ කිරිකට් පිලේ උපනායක
මැද පෙල සමබර පිතිකරු
වමතින් වේගපන්දු
දකුණතින් දඟපන්දු
අහසෙ පැල්බැඳ කැච් අල්ලයි
අහල ගම්වල ගහන මැච්වල
ඒකච්ඡන්දෙන් චීෆ් අම්පයර්

අපේ ගමේ කසිප්පුවා ප්රැන්සිස්
කැඩුණු රේඩියෝ යන්තර හදයි
වේලුණු ලිං යළි කණියි
නාකියන්ට පත්තරේ කියවයි
පවුල් ආරවුල් විසඳයි
රට රස්සාවට ගිය එවුන්ට
පෝස්කාඩ් ලියයි
දුංකොළ මිටියක් කිහිළි ගහගෙන
හිරේවැටුණ උන් බලන්ඩ යයි

කලක් ගමේ කාගෙත් ගෑනිව හිටි
කටකාර ලො‍ටතන් අයිරින්ට
කොළඹ කවිය පරදන පෙම්කවි ගොතා
ඇගෙ උකුලේ වැතිර ගායනා කරයි

ගහක් ගලක් වගේ හිටපු
අපේ ගමේ කසිප්පුවා ප්රැන්සිස්
හිටි හැටියෙම මියගිහින්
උගෙ මිනියට කරගහන්ඩ
ගමේ පිරිමි පොරකාපි

මිල කීයද...?
ආදරයට

සින්නක්කරයට
කුලියට හෝ බද්දට
ටික ටික ගෙවීමේ ක්‍රමයට
ලබා ගත හැකිය රාගය

ලයට ලය
ලෙයට ලෙය
එකග වූ අසිරියක්
ලය මතින් ආ යුතුය
ලෙයින් තෙත් විය යුතුය

මතක විඳින
කඩා වැටෙන
නොසෑහෙමින්
හඬා වැටෙන
ආදරයට නැත්තේ
මිලකි... කාලයකි.