කෑවොතින් අතවත් ඔන්න
හොඳකරනවා බොරු
අල්ලන්නෙපා උන්
කොහොම හොයාගන්න ද
අහසෙ තරු?
මුහුදෙ වැලි නම් හැබැයි
කොළඹ මාමල ගෙදර
කෝච්චියෙන් හරි ගිහින්
අප්පච්චි කොහොම හරි අරන් එයි

කණාමැදිරි එළි දිහා
මං බලන් ඉන්නකොට
අයියා කියනවා ඔහොම
තාම මතකයි අද ද

දවසෙ වැඩ නිමාකොට
නිදාගන්නට පෙර
ඇඳේ ඇලවී හිඳ
තුස් සුන්ව ගිය හදින්
හෙට දවස ගැන
ඇස් ඇරන් හිතනකොට
කෑලි කපන කළු අඳුරේ
කොහේ සිට දෝ ඇවිත්
පියාඹයි ඒ කුඩා එළි තිත
කැරකී මා කුටියේ වටක් ,දෙවටක්
කැඳවාගෙන යයි මා
මට දැන් බොහෝ දුර
ඒ රෝස පැහැ අතීතෙට.....