ගීයක සුමිහිරි නාදය අසලා
සැනසෙන මනු කැළ දෙස නෙත රඳලා
දෙසවන් අහිමිවු ඔහු ඉකි බිඳලා
සවනත ලැබ දෙන විලසට
යැදලා.

එසඳ සියල් දන දෙසවන් වසලා
කටුක රුදුරු දේ නොඅසමු
කියලා
ඔහු අබිමුව සිට මේ ලෙස
සිතලා
මුළු ලොව නෑසෙන විලසට
පතලා.