දිවැස් හෙලනු මැන
තෙද බල රිවි කිරණ පතුරා අහස් තලේ
හිනැහෙන කුසුම් පෙති සිඹිමින් ඔකඳ කලේ
තුරු ලිය ලඟට විත් පෙන්වා තිබෙන බලේ
රහසක් කියන මද නල ඒ සමග සැලේ
රන්වන් කරල් හිරු රැස් පහසින් දෝවයි
පළවැල රසින් සරු වී පදමට මෝරයි
කල් යල් බලා වැසි ලැබ මිහිකත සාරයි
දිනකර ඔබට මේ තුන් ලෝකෙම බාරයි
රෝ දුක් වසංගත ආ විට පෙර කලදී
ඔබෙ රැස් කඳ ලඟදි ඒවා නිති පරදී
මෙතරම් සැහැසි වූ වයිරසයක් ලඟදී
බලා සිටින්නේ කිම පිලි රූ පරිදී
ඔසවා දෙඅත පිහිටක් අයදිනා විට
අවුහරණක් ම විය මනු සත් හදවතට
කිසි දා අහක බැලුවේ නැහැ මේ ලෙසට
දිවයුරු කිමද වුයේ තිබු තෙද බලට
අසරණ වෙලා මිහි මවගේ දරුවො කැලක්
දිනිසුරු තුරුල්ලට විත් අයදියි පිහිටක්
බිහි වූ නමුත් පිළියම් ගණනින් සියයක්
එක රශ්මියක් ලඟ ඒවා වැටෙයි දනක්
හිරු දෙවිදුගේ කරුණා ඇස යොමුවේවා
ලොව මේ උවදුරෙන් විගසින් ගැලවේවා
වෙනදා පුරුදු සිනහව යලි බෝවේවා
සැමටම සැනසිල්ල නැවතත් ලංවේවා