ගුත්තිල කාව්‍යයේ සිත්ගත් කවි
ගුත්තිල අදුරු මෙසේ විමසයි :
රන්ගිරි කුළු මුදුන
ළහිරු මඬලෙව් බබලන
රන් රතයෙහි මෙතැන
මෙ තොප කවරෙක්ද දැන් දිලිසෙන
(ගිජ්ජකූට පර්වතය මුදුනින් නැඟෙනා
ලපටි හිරු හිරු මෙන් බබලන
රනින් නිමා කල රථයෙන් පැමිණි
මෙතන සිටින ඔබ කවරෙක් ද ?)
වෙයිද අසුරින්දා
නැතහොත් සක් දෙවින්දා
මසිත සැක සින්දා
කියව තොප නම් ගොත් කුමන්දා
(ඔබ අසුර නායකයා ද, නැත්නම් ශක්‍ර දේවේන්ද්‍රයා ද, මගේ සිතේ සැක දුරු කර ගැනීමට මට ඔබේ නම ගෝත්‍රය කියනු මැන)
මාතලී මෙසේ පිළිතුරු දෙයි :
රුපුය අසුරා නම්
ම හිමිය පුරඳරා නම්
දනුව ඉඳුරා නම්
මම ය මාතලි රියදුරා නම්
(අසුරයින් අපගේ සතුරෝය, ශක්‍ර දෙවිඳුන් මගේ ස්වාමියා ය. ඉඳුරා ම දැනගත්තොත් හොඳය, මම ශක්‍ර දෙවිඳුන් ගේ රියදුරා මාතලී නම් වෙමි.)
සටහන: දිව්‍ය සභාවට ගුත්තල ඇදුරු තුමා කැඳවාගෙන ඒම පිණිස සක් දෙවිඳුන් විසින් තම රියදුරු මාතලී පිටත් කර එවනු ලබයි. ගුත්තල අදුරු ගේ නිවස ඉදිරි පිට අහසේ වාහනය නවතා සිටින මාතලී ගෙන් තමා කවරෙක් ද යන්න ගුත්තිල ඇදුරු විමසා සිටී. මාතලී ඔහුට උත්තර දෙන්නේ අදත් බල පුළුවන් කාරයින් ගේ රියදුරන් උත්තර දෙන විලාසයට ම ය. “දනුව ඉඳුරානම්” යන්න කියන්නට දෑත් පසු පසට කොට තබාගෙන බැරිය.
එයට දබර ඇඟිල්ල උරුක් කිරීමක් අවශ්‍ය වේ. ඒ මේ අහිංසක ගුත්තිල ඇදුරුතුමා ටය.
(සිතුවම එස් එල් සෙනෙහෙධීර , ලෙච්වර්ත්)