කිසි දින නොලියු කවියක් ලියවුනිය මට
2022-January
සසැලී රිදී හඩවා දිය නැගෙන විලේ
මතුපිට තඹරු විකසිත වී රගති රැයේ
හිනැහී දිලෙන නිලුපුල් පෙති නිලට නිලේ
නෙතු කැන් අයා රස වින්දෙමි බොළඳ වියේ
ඇසිපිය නොගස සිටියත් විල දෙසම බලා
මහ සැඩ සුළං එයි මා වෙත රවා බලා
කැලඹී යනෙන කළ ජල කද ඉවුරු තෙමා
නිලුපුල් තඹරු පාවී යයි මිලින වෙලා
පෙත්තෙන් පෙත්ත එක් කෙරුවත් විල් තලයේ
පෙර ලෙස තඹරු රඟ නොම දේ සිත් අහසේ
නිලුපුල් සිනහ අමතක කර මුව මඬලේ
දුක්බර බැලුම් හෙලමින් නිදි විල් යහනේ
රිවි රදු හඬා දේදුන්නේ පැහැය මකා
බලා හිඳී හිනැහෙන තුරු පියුම් විලා
අහසත් කළුව ගිගුරුම් දී වැල පීලා
රිදෙනා කදුළු මහ වැසි වී ඇද හැලුවා
දිනයන් ගෙවී එළැඹීලා සුපුන් සඳ
කළා සොළස සපුරාලා දිලෙයි අද
ඇසුනින් තඹරු පැටවුන් පණ ගහන හඩ
කිසිදින නොලියු කවියක් ලියවුනිය මට