තැබූ දා පය වසරකට පසු දැනුනා හරි නිදහස් බවක්
හමන මදනල ගතට මෙන් ගෙන ආවේ හදටද සිසිලසක්
බැඳුනු බැමි පෙර අදත් ගෙනවිත් අපේ මුවගට සිනහවක්
ඉතින් ලෝබයි දාලා යන්නට දොඩමලුව ඇත පන්හිඳක්

ගෙවුනු දින සති මිහිරි මතකය සදා නොලියූ කවි පෙලක්
සමු අරන් දැන් යන්න වෙයි තව වසරකට නැහැ වෙන මගක්
පුළුන් රොද අස්සෙන් පියාඹා යනවා ලොකු තටු කුරුල්ලෙක්
නෙතට සිසිලක් දැනුණා මට වැටුනිදෝ නුඹටත් වැහි පොදක්