වයිරෝ !
2021-August
ඇතත් මට සිව් මිනිස් දරුවන් රකින්නට දී මසවුලූ
නුඹත් දරුවෙකි උපන් තිරිසන් භවේ උසුරන බස ගොලූ
කළත් සැරවැර විටෙක කෙවිටෙන් තලා නංවා ගත පලූ
පෙරත් භවයක එක්ව කළ පව් අරන් යමු බැඳ කද මලු
මගේ දුක් පොදි නුඹේ කරමත තබද්දී සැමදා උදේ
නැගේ කඳුලක් නෙතට වයිරෝ සිහිව නුඹ විඳිනා වදේ
වගේ වගකුත් නැතිව කරබා අදී බර බාගෙත් තදේ
නැගේ මිණිගෙඩි නාද මග දිග දෙවා ගමනට නිසි පදේ
සසර මග අප මුණගැහෙන්නේ පෙරත් අප හමුවූ නිසයි
පවර මුනිඳුන් දෙසූ ලෙස ඒ මගේ කෙළවර බෝ දුරයි
අතර මග මනුලොව උපන්නත් නිරය දෙව්ලොව උරුම වෙයි
මෙවර නුඹ ඔය අදින බර පෙර ගෙනගියේ මගෙ උරමතයි
ලදොත් මිනිසත් බවක් පමණයි කුසල් වැඩුමට ලැබෙන්නේ
නැතොත් කළ පින් කෙළෙසකද යළි මිනිස් භවයක් ලබන්නේ
නුඹත් ඔය පව් ගෙවා මතු මනුලොවේ යළි ඉපැදියන්නේ
අපිත් නිමවමු සසර මග මෙත් බුදුන් අගසව් ලෙසින්නේ