උසාවිය නිශ්ශබ්ද වෙනු !
2023-October
උසාවිය නිශ්ශබ්ද වෙනු !
යමහලක් සේ උතුරා – සිත දවා හඬවා යළි නිවී යන
මතක සැමරුම් අතරේ – දිලී ඇවිලෙන පහන් සිල නුඹ
දවා අත්තටු මා ගිලන් කළ,
නීතියේ දෙවඟනට නොකියා – මිළට ගෙන නුඹ මගේ රන් බඳ
පතා මුවරද, තලා පරමල, – චිමිනියක් නැති පහන් දැල්ලට
පෙම් කළා අඳුරේ …..
තාවකාලික ස්වයංවරයක – වරා නිදි මා රතැසි මුහුණින්
කිරි වරා නැති පුතු දරා උර – සිපිරි ගෙට යන රියක අසුනක
උන්නු දා නගරේ ….
වැසූ නිලරිය කවුළු කළුපැහැ – යට මුවාකර පුරුදු දෙඅදර
නොහඳුනන්නිය වෙතින් ගැළවී – ලොවට යුක්තිය පසිඳලන්නට
නුඹ ඉගිලුණා රහසේ….
ගුගුරුවා මුළු උසාවිය මොරදී – මගේ වැහැරුණු දෙතන අතහැර
හඬද්දී පුතු මගේ උරමත, – ‘උසාවිය නිශ්ශබ්ද වෙනු’ යැයි
නුඹ හඬ නැගූ මොහොතේ…
සැණින් ගොළුවු මපුතු මුව දැක – උපැස් යුවළට මුවාවූ නුඹ
නැගී විනිසුරු අසුන තනිකර – ගියත් හනි හනිකේ
මපුතු හැඬුවේ නැහැ ඉතින් ආයේ …..