අවසන් හමුව
2023-May
දළඳා මැදුර සුදු මල් දෝතකින් පුදා
පෙර දා වගේ පැතුවෙමි නිදහසක් සදා
හිත දා හළුව යන සිතිවිලි නැතේ නිදා
වෙන දා වගේ නම් නෑ සැනසීම මෙදා
බෝගම්බර වැවේ ඉවුරේ දාරයක
පාවෙන බුබුලු පෙණ සැලුණා තාලයක
වෑහුණ සුසුමකින් නැඟි රළ පේළියක
පා යුග තෙමී දැනුණා දුක සීතලක
ඇස් පටලවා ගෙන අවසන් වරට ඇගේ
බස් රිය ඇතුළෙ විය ගල් රූපයක් වගේ
හිස් වූ සිතින් මා බිම රැඳි අඳුර දිගේ
වැස්සෙම ඇවිද්දෙමි මගෙ හිස හැරුණ මගේ
නුවරින් කොළඹ යන බස් නැවතුම අසල
අවසන් වරට දුටුවෙමි ගිළිහුණ කඳුළ
නැවතත් කොහේ අප හමු වේවි ද මතුළ
තවමත් දැනෙන රිදුමකි හදවත පතුල