නිල් අහස් කුස හරිම එළියයි
ඇයිද අම්මේ අද මෙසේ
පොසොන් සඳ මුළු ලොවම එළිකර
දිලෙනු දුටුවෙමි මගෙ පුතේ

පොසොන් පෝයයි දහම් සිසිලයි
කිමද එකවිට දැනෙන්නේ
එදයි බුදුදම සිරිලකට
ගෙන වැඩියේ මගේ දූ පුතුන්නේ

මිහිඳු රහතුන් මිහින්තලයට
එදා වැඩි බව කියනවා
මෙත් සිතින් දම් දෙසනු රිසියෙන්
එදා වැඩිය බව දන්නවා

කවුද අම්මේ මුවන් මැරුවේ
එදා වන සිරි වනසමින්
දෙවන පෑතිස් රජුන් සේනා
දඩකෙලියේ ගිය බව දනිම්

අපිවගේ මුව පොවුන් අම්මේ
හී වැදී මියැදෙන්න ඇති
එදා රජ සිත රුදුරු විය පුත
සුමුදු බව අඳුනන්නේ නැති

සතුන්ටත් නිදහසේ ඉන්නට
අපිට මෙන් අයිතියක් ඇති
රජුන් සිරිසැප මැද ගෙවිය දිවි
එදා පින් පවු දන්නේ නැති

මිස්සක පව්වේ මුවන් සැමදා
මර බියෙන් දිවි ගෙවන්' ඇති
අහන් මෙය පුත දහම් සිසිලස
සිතේ ගිනිදැල් නිවනු ඇති

අසන්නෙමි දෙසවන් යෝමන්නෙමි
කුමක් විනිදැයි අසනු රිසියෙමි
ඉතින් අම්මේ කුමක් වීදැයි
පමා නොමවී අසනු රිසියෙමි

'තිස්ස', 'තිස්ස' යැයි මිහිඳු හිමි
රජ ඇමතුවා ඔහු නම කියා
විමතියෙන් රජ දසත බැලුවා
සසලවී සිත නෙතු අයා

දහම් රස මුසු මිහිරි වදනින්
මිහිඳු හිමි බුදු බණ කියා
සරණ තෙරුවන් වැලද ගත්තා
තිස්ස දුනු හී බිම තියා