හිමි–අහිමි
රෑ සඳත් බැබළෙමින් තිබූනත්
පසුවදා එය අහසෙ සැගැවෙන්නේ
අරුණ නැගි හිරු කිරණ සැලුවත්
සවස සිතිජයෙ ගිලී නැතිවෙන්නේ
උදේ පිපි මල් සුවඳ විහිදා දිනක
දෙකකදි නිබඳ පරවෙන්නේ
ඔබ ඔබේ යැයි සිතාගෙන සිටි
සියොළගත් නෑ ඔබට හිමිවන්නේ
—–
ගලන ගඟෙ එක් තැනෙකදි ගත්
ජලය බෑ යළි ගැනුම කිසිදාක
අනෝතත් විල පිබිදුනත් රත්
නෙළුම් මියයයි දියත මතුදාක
බිදෙන තත්සර නගන වීනා හඬ
එතත් සර නොදේ.සැමදාක
උනුන් සමගින් දබර කෙරුවෝ
සදා නොරැදෙයි අතැර දුක් සෝක
——
පාලකයෝ සිය බලය එකසේ
ඇතැයි සිතුවත් නොවේ එය එලෙස
සිතේ රාගය සිඳී යනතුරු බවුන්
වැඩුවෙද රහත් වෙනු කෙලෙස
කල්ප ගණනක් ඔහේ ගැලුවත්
හිරු රැසින් නෑ සිදෙනු සිදු පියෙස
ඔබට ඔබවත් නොමැති බවයක
කොහේදෝ අන් කෙනෙක් ලොව සදෙස
——
මලේ සුවඳට බඹරු ඇදුනත් මලක්
යනු නැත බඹරු වෙත තැනෙක
ගඟක් පහලට ගලා යනු මුත්
නොයයි උඩු ගංං බලා කිසි විටෙක
සඳේ රැක් මිහිමතට වැටුණත් සඳක්
නැත මහ පොළොවෙ කිසි රැයෙක
ඔබත් ඔබ ගැන සිතා බැලුවොත්
ඔබත් ඉන්නේ ඔබට නැති ලොවක
=============================
(අතකස හිටපු සම ලේකම් )
20/2/2023