රන් කෙන්ද ලිහී………
පොකුරු මල් කිණිති කෝ වසන්තය හැංගුනා
විහඟ ගී බඹර නද දෙසවනින් වියැකුනා
සඳවතිය අහස් කුස සරදමින් හිනැහුණා
රන් කෙන්ද ලිහී ගිය උඩු හුළඟෙ පාවුනා
ඉඩෝරය කඨෝරයි ඉරි තැලී මිහිකතම
බිහිසුණුය නියං වැහි වහිනවා අත ළඟම
විඳින්නට නුඹේ මගෙ රුහිරු උරුමය බිඳක්
නුඹ තැලූ හිතට මගෙ දියං පොඩි ඉඩ ටිකක්.