තනියම
2024-March
හිරු එළියකින් මීදුම පහවෙන පරිදී
සැණකෙළි මතක නිමවිය අඳුරට ඉඩ දී
සළුපිළි පැලඳි සෙනෙහස පෝරුව මතදී
නවදැලිහේන ලෙස අළු වී ඇත ළඟදී
තනිවුණ ගෙදර දොර උළුවහු හැම දේම
වැලපෙන සොඳුරු නටබුන් ලෙස වෙයි තාම
දවසට දෙකට වැහැරුණ අත පය පෙනුම
වයසට වැඩිය මහලුව ගිය හැටි පුදුම
කුසගිනි ඇතත් නොගිලෙන උගුරෙන් පහළ
නිසි පිළිසරණ නොදැනෙයි කිසිවෙකු අසල
දිරි ගමි මුහුණ දෙන්නට සඟවා කඳුළ
නොපතමි නපුර බැස ගිය මුත් සඳ මඬල