ලන්ඩනයේ සිට මුදා හැරෙන ශ්‍රී ලාංකේය කවි සරණිය

අප්පච්චි මම සිංහසීවලී

අප්පච්චි මම සිංහසීවලී

තුෂාරි ජයසිංහ - මහනුවර
2024-March

අම්මාගෙ වත්කම ම
අපි දෙදෙන කීවා
අයියාට බෝ සොඳුරු
හීනයක් තිබුණා
අප්පච්චි එක්ක ඒ
පාරෙ මග වැහුණා
ඒ නිසා අයියා ම
ලෙනේ දොර බින්දා

අප්පච්චි වගෙ හිමේ
අයියා අඩි තිබ්බා
අම්මගෙයි මගෙයි අත්
අත් නොහැර හිටියා
ඒ වුණත් අප්පච්චි
හිතට බය දැනුණා
අප්පච්චි හිටියනම්
හොඳ නේද හිතුනා

යන්න පෙර දිනේ රෑ
නින්ද මග හැරුණා
මුකුලිතව තරු මලුත්
හැංගිලා තිබුණා
සිසිල් නැති මද පවන
හිත කඩා දැම්මා
රැහැයියන් වැඩ වරා
නිසසලව උන්නා

පිට වෙන්න කලින් මම
ලෙන සිතින් සිම්බා
බෙහෙත් ඖෂධ ඔබේ
පිළිවෙලට තිව්වා
හිමේ මල් පරදවා
ඔබෙ සුවඳ දැනුණා
දැන් එතැයි දැන් එතැයි
මගේ හිත කිව්වා

තනි වෙන්න මේ හිමේ
බය හිතුන හින්දා
අප්පච්චිගේ හීන
මේ මමත් බින්දා
එක දිනෙක මගෙ හිසේ
බරැති අත රන්දා
පපුව මැද හොවාගෙන
සිප ගනියි හිතුණා.