අනිත්‍යය දැකගතිමි
තප්පරයෙන් අංශුමාත්‍රයක් බඳු ජිවිතය
කප්පරක් සේ දැනෙන්නට
ඇලෙමින් ඇලෙමින් ඇලෙන්නට
විඳිමින් විඳිමින් විඳින්නට
සොයමින් සොයමින් සොයන්නට
ආලයේ පැටලෙන්නට
රාගයේ වෙලෙන්නට
කූඩු තනන්නට
පැටවුන් වදන්නට
උස්පුටු හින මත උන් උඩ තියන්නට
පැටවු කරකාර දෙන්නට
වුන්ගේ ගැටලු විසදන්නට
වෙහෙස වන්නට
පැටවුන්ගේ පැටවු හදන්නට
වහෙස වන්නට
ගිලන් වන්නට
හැරි බලන කල ජිවිතය
අධ්‍යාත්මය සිහි වන් විට
කාලය ඉවර බැව් සිහිවු විට
කාලයක් තිබේද අපට
අධ්‍යාත්මය සොයන්නට
මරන මංජකය සිහි වේ හෙට
දරුමුනුබුරන් වටවේ ඇඳවට
ඇරබිය කසු කුසුව රෑ ජාමෙට
උරුමයෙන් ගෙදර මල්ලිට
මහකුඹුර අපිට
නංගිට උගන්වපු ටිකම ඇතිය
කටු කුටුව ඇසෙයි හෙමි හෙමිහිට
කහ සිව්ර පෙනිනි ජායාවට
බොඳවිනි දෙනෙත් තැඹිලි පාටට
පාවිනි අහස් තලයට
පෙනිනි සනුහරයම කුරුලෙකු විලසින
දැල්විය පහන නිසොල්මන් මාලග
පිරවිය තෙල් අඩුවෙන අඩුවෙන ගානට
දින හත ගෙවිනි සනුහරයම මැද
වැලෙලිනි අඩි හතක් පොලව යටටම
දැල්විනි පහන් මා පපු තලය මත
නැවතිනි මොහොතක් මා එය මත
දැල්වී නිමෙන පහන් දෙස බලමින
අනිත්‍යය දැකගතිමි මා ගන්දබ්බ මනසින