අත්තෙන් අත්තට
තුරු අග සිටින සියොතෙක් වීමට සිතෙමි
හිරු දෙන කිරන සිපගන්නට උඩ බලමී
දඹ දිව වෙතට නිතැතින් නෙත දිසා වුනි
මුලු ලොව පුදන බුදු ගෙය ඉදිරියෙ පෙනුනී!
සැම ඉරියව්වකින් වදිනා දන නඟන,
හඬ මුසු සුලඟ ගෙනෙ දෙන මිහිරිම වදන,
මිහිපිට තිබෙන උත්තම බුදු, බිම පෙනුන
දින සිහිවුනේ! සැමටම සුව පතමි ගුණ.
පියඹා ගියෙමි පහලින් තිබු රිකිල්ලට,
රජමහවෙහෙර කෝට්ටෙ නෙත ගැටුනු මට
ආච්චිගේ අතේ එල්ලී ගිය මතකයට,
සිල් රෙදි හැලි හැලී යන කෙලි එමි නෙතට.
කුසුමින් පිරුන අතු වෙත පියඹූ විගස,
වජිර රාමයේ නාගස මල් පියැස,
මහ තෙර නරද, පැනසිහ
පියදසි. මනස,
සුවපත් උනෙමි, ඇසු විට ඒ දහම් රස.
පලයක් බුදීමට සිතිලා ඉගුලු නෙමී
ලංඩන් විහාරයෙ පුද රස නිති දැනුනී
බංදුල, සිල් විමල තෙරුවන් වෙත සොදිනී
දානය පිදූ ව්ට මගෙ කුසගිනි නිමුනී.
අලස කමක් දැනුනා ගස කඳ ඉඳලා
පාවී ගියා නොසිතා කොහෙ යයි කියලා
අතු අග ඉදන් බැලුවිට ඇසි පිය ගසලා
තේම්ස් විහාරය කොඩි වැල් සරසාලා.
අවුරුදු උත්සවයටයි මා ගොඩ බැස්සේ
ගීයක් ගයන්නට රට ගැන පෙරදින සේ,
ඇරයුම් ලැබුන පොඩි නම ගෙන් වැඩ අස්සේ
ලොකු නම දෙසන බන සැනසුම දුනි පෙරසේ.
නැවතත් පියඹ එන්නට අනෙ මට සිතුනා,
අහසේ දිලෙන තරු අතරින් මතු වෙමිනා
කේතුමතී වෙහෙරේ සුව මට ලැබුනා,
මහතෙර දෙසන බන පද අරුතය දැනුනා.
අත්තෙන් අත්තටම පැනලා සුව වූවා,
තිබු අසහනට ඔසුවක් මේ දැන් ලැබුවා,
උත්තම බුදුන් සිහිවන බිම් හැසිරෙව්වා,
ගිලනින් ගෙවන සැමි වෙත ආසිරි පැතුවා!