යසෝදරාවතේ සිත්ගත් කවි - මහනුවර ජනකවියා

රුව ඇති පුතුන් වැදුවා මම වැරදී ද
රුව ගුණ තේජසක් මගෙ අඩුවුණා ව ද
ගරු සරු නැති කමක් මාතින් යෙදුණා ද
මරු බිඳ බුදුවෙන්ට සීනෙන් පෙනුනා ද