මෑණියනි
නොයෙක් උපමා යොදා සමහරු තමාගේ ප්‍රේමිය වනන්නේ
දිනෙක මියයන තුරුම එකටම සිටින බව දිවුරා කියන්නේ
එහෙත් වෙනතක බැඳී ඒ සිත පළමු පෙම නොමරා මරන්නේ
මෑණියනි මුළු ලොවම ලැබුණත් ඔබ නොමැත දරු පෙම නසන්නේ
පණද දෙන්නට හැකිය කියමින් හොඳට රඟපා දමා මොත්තේ
එකම වහළය යටට ආ අය නිතර කෙහෙවලු පටල ගත්තේ
නැඟුණු ගැටලුව විසඳ ගන්නට පැතුවෙ සමහරු පිහිට කැත්තේ
ඔබයි මෑණිය දරුට ඇති පෙම කිසිදු දිනයක නොබිඳගත්තේ
ප්‍රේම කරනා තරුණ වැඩිහිටි නොයෙක් දෙන සැම තැනම ඇත්තේ
එහෙත් සමහරු පුංචි දේටත් ඔවුනොවුන් ඇන කොටාගත්තේ
සැබෑ ලෙසටම උන්ගෙ සිත් තුළ ආලෙ නොතිබුණ බවයි සත්තේ
මව්නි ඔබ තුළ තමයි කවදත් අචල ප්‍රේමය රැඳී ඇත්තේ
දස දහස් ගණනක් පහන් එළි මැඩ හිරුය ලොව බබුළුවන්නේ
හිස් අහස් කුස වසා ඇති තරු දුරැර සඳ තම එළිය දෙන්නේ
ලොව එළිය කළ හැකි වෙනත් එළි ඇතැයි මට නම් නැත සිතෙන්නේ
මගේ ලෝකය එළිය කළ හැකි මිණි පහන නම් ඔබම වන්නේ
ඉමක් නොපෙනෙන සසර ඇති දුක් බිඳ නිවන වෙත සැවොම යන්නේ
අසම සම ගුණ පිරුණ බුදුහිමි තමයි නිවනට මඟ කියන්නේ
නිමක් නැති දුක් කඳුළු නවතා මගේ දිවියට නිවන දෙන්නේ
පමණ නැති කරුණා ගුණෙන් පිරි සිතැති ඔබ යැයි මට සිතෙන්නේ
සුමිතුරන් හා සොයුරු වැඩිහිටි සබඳකම් සිය ගණන් ඔස්සේ
ගෙවා ආ මඟ තෙමී ඇත මා නොයෙක් වර දුක් කඳුළු වැස්සේ
සැමවිටම සෙනෙහසින් කුළුණින් මෙතින් ආදර පැන්ද ඉස්සේ
ඔබයි මෑණිය කෙලෙසකද මේ තරම් සෙනෙහස සිතට බැස්සේ
රාජකීය පණ්ඩිත
පූජ්‍ය පනාමුරේ තපස්සී හිමි
ලන්ඩන්