පූජණීය ගුරුවරයා
හිමිදිරි පාන්දර මීදුම පිරුන මගේ
පිණිබර වෙල්යාය පසුකර නියර දිගේ
සුමිහිරි මල් පොකුරු දියකඩ රඟන රඟේ
සිප් හල වෙතට ගිය හැටි මතකයට නැගේ
නාරන් හිඹටු මා දං බඩවැටි අස්සෙන්
දෙමළිති බටිති කෑරළ ගී හඬ මැද්දෙන්
බිය සැක පරොස් බස් ගෙරවිලි නැත බැද්දෙන්
උදයේ පිපුන මල් ළඟ ගුමු ගුමු සද්දෙන්
කටු මැටි බිත්ති වහලය අතු සෙවිලි කළ
බංකුද පොඩි පුටුද ගුරු දෙවිඳු එක්කල
සිනහව සමග නෙත් හැර අප වෙතට හල
බැල්මම කියනවා ගරු සරු යුතුය කළ
පාඩම අරඹන්න පෙර ඔහු අපගෙ හද
උදුරා ගනී මොහොතක් විදිනවා ඔද
භාරතයේ මෙන්ම ලංකා මෑණිගෙද
නිදහස ලැබූ විරුවන් වෙත තිබූ තෙද
සුබාස් චන්ද්රබෝස් මොහොමඩ් අලි ජින්නා
විජය ලක්ෂමි පණ්ඩිත මැතිනිද උන්නා
මහත්මා ගාන්ධියි නේරු ද දෙන්නා
අපගේ හදේ, ලේ ඇට තුල කිමිදෙන්නා
ගරුසරු ගුරු පයාණෙනි දිනපතා අප
සවසට රඳවගෙන පංතියෙ කළේ කැප
නොලබා ගුරු පඩුරු කිසිවක් වෙතින් අප
දුන්නා අහර කිස ඔබ ණයගැතිය අප
බුදු දහමද විද්යාවද කවි පොතද
ගැඹුරුය විෂය සමගින් ඔබගෙ ඔද තෙද
උකහා නොගත් දරුවන් කැඳවා නිබඳ
ඇහුවා සෙමෙන් උන් පසුපස තොරතුරුද
භාෂා ගණිත සිප්සතරද ගොවිකමද
ගහකොළ බෙහෙත් ඉතිහාසය දැනුම වෙද
දුන්නේ අපට රස ආහර ලෙසින් සොඳ
ගුරු දෙවියනේ එනු මැන පාසළට අද