එදා අපි….
හංදියෙ කඩේ නානගෙ එළුමස් කරිය
ගෝදම්බර සමග නම් පදමට හරිය
වටලප්පම් නොකා ඉන්නටනම් බැරිය
හොඳ හිත මිසක මොකටද උන් පැටිකිරිය
තෝසේ සමග තෙල් පෑදුනු සම්බාරු
වඩයක් සමග තේ කහටක් අත නාරූ
දුම් අල්ලමින් නලලේ ගා තින්නෝරු
අමතක කළොත් නරකද මාවිල් ආරූ
කැකුළෙන් නිවුඩු හාලේ බත උයාගෙන
පොළොස් ඇඹුල් පොල්සම්බල අනාගෙන
කිරි හොද්දකුයි කරවල බැදුමකුයි ගෙන
කෑවොත් සමකරන්නට නැත රසක් වෙන
නෝම්බි කාලෙට හවසට කැඳ බිව්වා
දීපාවලියෙ මුං කිරිබත් රස සෙව්වා
අවුරුදුදාට හැමටම කැවුමක් කැව්වා
හිත හඬනවා අද නැත්තේ ඇයි එව්වා
මොහොමඩ් සමග රාසම්මා අපෙ මිතුරු
එක බත්පත බෙදා එදවස කෑ අයුරු
සිහියට නැගෙයි කිව්වත් මොනවා කවුරු
අදටත් දැනේ එම මිතුදම් රස සමරූ
ගොට්ටේ දමා තල් රා වල රස බලමු
කට්ටේ කිතුල් රා බීලා පදම ගමු
පට්ටේ දොදොල් කන්නට මාතරට යමු
ගැට්ටේ එකට හිඳ රාම්ලාන් සඳ බලමූ
ජාතින් අතර අසමගිකම් ඇතිකරවා
මානෙන් උදම් අනමින් සමහරු නැටුවා
සාමෙන් එකතුවී උන් හැම හැර පලවා
නෑගම් යමු උතුර දකුණට යාකරවා
කවුරුත් ඉපිද මියයන මේ ලක් දෙරණේ
එක රිද්මයකටයි කාගෙත් හද ගැහුනේ
මිනිසත්කමට ගරුබුහුමන් ලැබ දෙමිනේ
එක්වී පියනඟමු නව වසරට සොඳිනේ
උස් මිටි නොහොඳකම් ඇද පසෙකට දාමු
වැරදුනු අතීතය නොබලම වළ දාමු
සතුටින් එකතුවී යළි හසරැළි පාමු
විස්සයි විසිදෙකට නව අරුතක් ගේමු