සසැලී රිදී හඩවා දිය නැගෙන විලේ
මතුපිට තඹරු විකසිත වී රගති රැයේ
හිනැහී දිලෙන නිලුපුල් පෙති නිලට නිලේ
නෙතු කැන් අයා රස වින්දෙමි බොළඳ වියේ

ඇසිපිය නොගස සිටියත් විල දෙසම බලා
මහ සැඩ සුළං එයි මා වෙත රවා බලා
කැලඹී යනෙන කළ ජල කද ඉවුරු තෙමා
නිලුපුල් තඹරු පාවී යයි මිලින වෙලා

පෙත්තෙන් පෙත්ත එක් කෙරුවත් විල් තලයේ
පෙර ලෙස තඹරු රඟ නොම දේ සිත් අහසේ
නිලුපුල් සිනහ අමතක කර මුව මඬලේ
දුක්බර බැලුම් හෙලමින් නිදි විල් යහනේ

රිවි රදු හඬා දේදුන්නේ පැහැය මකා
බලා හිඳී හිනැහෙන තුරු පියුම් විලා
අහසත් කළුව ගිගුරුම් දී වැල පීලා
රිදෙනා කදුළු මහ වැසි වී ඇද හැලුවා

දිනයන් ගෙවී එළැඹීලා සුපුන් සඳ
කළා සොළස සපුරාලා දිලෙයි අද
ඇසුනින් තඹරු පැටවුන් පණ ගහන හඩ
කිසිදින නොලියු කවියක් ලියවුනිය මට