මගේ රට ඇසින් නරඹන්ට මට දෙනු වරම!
තුරු ලතා නිරුවතින් සිටියෙ මේ පෙර දිනේ
දුරුතු සඳ බැබලුනේ, නව පැතුම් ගෙනෙමිනේ
ඒ පැතුම් තුරුලු කර සිහිනයක පැටලුනේ
මෙ වස අට මසක් කොහෙ ගියෙද සොයමිනේ!
නවම් සඳ පෙනෙන්නේ, පැතුම් පිරි දෙනෙතකින්
අතු රිකිලි හරිත වන පනිවුඩය ගෙන එමින්
මැදින් මස බැබලුනේ හදට සුවයක් දෙ මින්
“පැතුම ඉටුවේය හෙට දිනක” යයි ඇති සිතින්
නැතත් කුසුමන් පිපුනෙ එරබුදු වෙ රත රතට
රෝස මැග්නෝලියා පිපුනි, බක් මස සඳට
කොහා හඬ නොඇසුනත් මේ ශීත බටහිරට
ඇසුනි අවුරුදු කුමරු ගෙනෙන සුබ පුවත මට!
තවම නෑ මගෙ පැතුම සිහිනයෙන් හැර යන්නෙ
වෙසක් සඳ බල බලා පැතුම යලි මතුවෙන්නෙ
මලින් පිරි තුරු ලතා වෙත බමරු මුමුනන්නෙ
ඒ පැතුම සැබෑවෙන බවද ඒ පවසන්නෙ?
අහස නිල්වන් තවම, පොසොන් සඳ මතුවුනා
පල බරවු රුක් සමඟ මගේ හද බරවුනා
ඇසල සඳ පායමින් පැතුම් යලි නව උනා
තවම නිසි කල් එළඹ නැති බවක් වැටහුනා.
නිකිනි මස එළඹෙන්නෙ වැහි කුමරි හඬවමින්
මහනුවර දලද හිමි පෙරහරින් යන සෙමින්
සිත් තිරය මත වැටෙන දසුන යලි නරබමින්
පැතුම මගෙ සැබෑවෙනු නේද? හෙට දින සොඳින්
මෙලොව ඇති සියලු දන, සතුන් ලොකු කුඩාවන
කොවිඩ් හට ගොදුරු වුන කරුණ අවසන් කෙරෙන
දිනය අත ලඟය, සඳ බිනර මස බබලවන
මගේ රට ඇසින් නරඹන්ට මට දෙනු වරම!