සමනල සඳෙස – 13
සමනලයා දුටු දියැලි-1
බෝපත්පිටියේ මනාලිය-15
245. සමනල නර නුඹ සමන් දෙවිදුගේ
අඩවිය පසු කර පහළට එන්නේ
අඩවි පෙතේ හිද ගලා බසින නෙත
රදනා දිය දහරක් මතු වන්නේ
වැඩිය ළං නොවී ඈත ඉදන් බල
ගලා හැලෙන දිය කිදුරිය වැන්නේ
බොපත් ඇල්ලයි වන මැද ඇත්තේ
කියන් ඇගේ වතගොත නුඹ දන්නේ
246. මහවැලි-කැළණි-කළු හා වළවේ ගංගා විලසිනේ
බෝපත්පිටි ඇල්ලත් සිසිලස විදගෙන සමගිනේ
මග ඇදි-ඇදි ඇද ගමනින් ඉග-සුග ගත වනමිනේ
මහ ගල් කුළකින් පහළට ඇද හැලෙනව මහවනේ
247. සුසිනිදු සිසිලස දෙන හිරිකඩ මල් සේ පිනි වලා
පුළුන් කදක් සේ සුළගට දසතට යන විසිරිලා
සුරතල් බෝපත්පිටි දියැලිය සොදුරිය බද සලා
නටන්නී ද දුටු-දුටුවන්ගේ නෙත්-සිත් පුබුදලා
248. නුඹෙ වයසේ තව එකියක් නුඹෙ හැඩ-රුව ඇති අනේ
බෝපිටි මිණිමුතු පොළොවේ හැර නෑ වෙන ඉපදුනේ
නුඹෙ රූපෙට තරග වදින්නට සිරිලක් සිව් වනේ
කිසි ම කෙනෙකු නැහැ නුඹ හැර පළමුතැනේ නම දිනේ
249. කොතැන ඉපදුනත් සුරගන නුඹෙ රුව කල-එළි කළේ
බෝපත්බද මිණි පොළොවෙහි බෝපත්පිටියෙන් ගලේ
ඇඹරි – ඇඹරි පහළට එන නුඹෙ සුන්දර දැක හෙළේ
දුටුවන් සැමගේ ආදර හැගුමන් නුඹ වෙත සැලේ
250. ලස්සන රම්බොඩ – දියලුම – දුන්හිද යන දිය ඇලී
කොතරම් මනහර ලෙස පෑවත් නෙක රති දිය කෙළී
රගන විලාසය පන්සර වැදෙන හඩට හද සැළී
යයි නුඹ වගෙ අන් කිදුරගනක් ලක් බිම නැහැ මලී
සමනලයා දුටු දියැලි-2
බෙලිහුල් ඔය කුමාරිය-16
251. තවත් මනාලියකගෙ දිගු වරල්
නැගෙන රැළි තැල්ලෙන්
සුදත් සේල ඇදහැලුණා සේ
බෝපත් දිය ඇල්ලෙන්
වියත් සුදන කවිකොට කිව්
බෙලිහුල් ඔය සිත පල්ලෙන්
නුඹත් ගොසින් බලා වරෙන්
වැටෙනායුරු ගිරි දල්ලෙන්
252. ඇස ගෙන කදු මුදුනෙ සිට සාරවත් කම
බැස ගෙන සිනිදු ගල් කැට ඔප දමයි හැම
ර-ස ගෙන දෙමින් දුටුවන් මන බදින සම
පි-ස ගෙන එන සුළග රහසින් කියයි පෙම
253. නෙත-සිත උමතු කරවන සැම දෙනාගෙ ම
උස කදු ගිරි රැසින් වට වී වටේට ම
ඔබෙ රස ගුණ උකාගෙන මුළු පළාත ම
තුරු පල ලබා පොබවයි හැම වෙලාවෙ ම
254. සරස්වතී දෙව් නුවණින් බැලුම් හෙලූ
ඔබෙ රුව පියකරුයි කාටත් නෙතින් බැලූ
බෙලිහුල් මනාලිගෙ සේලය දැකුම් කලූ
සුරතල් කරයි දෑතින්ගෙන වළවෙ – කලූ
255. කවි රස දන්න කවියන්ගේ බස ගත්තේ
දෙ පද – තුන් – සතර පද පෙළ රස ගත්තේ
තෙලිතුඩ අග වණින් බොද වී වෙස ගත්තේ
ඔබ රස ගුලාවකි පැසසුම් දෙස ගත්තේ
256. බෙලිහුල්ඔය නම ද ලොව සිහිවටන පෙළේ
රසවත් කමින් වියරු ව පෙළ ගැනුණි මුලේ
ඔබෙ ළය මඩලෙ “සංදේශය” වැඩුණු කලේ
සිතුවම් පට අතර ඔබ දුනි තුරුණු බලේ
257. ඔබෙ සිරියාව නෙත සරසා ය සිසිල ගෙන
සුළගට මුසු වෙලා නිබද ව හමා යන
ගුණ – රුව – රසය නිති ලබනා නිසා දන
ලොව නන් දෙසින් පැමිණෙයි නුඹ සොයා ගෙන
258. පිස – පිස ළවැලි මුතු කැට රොන් මඩ ඈදී
සිඹ – සිඹ මිහිකතගෙ ළය වැද මිණි පෑදී
කහ – රතු – වයිරෝඩි රුවනාරින් සෑදී
වටිනාකම කියයි මහ ඉහළින් කෑදී
259. හෑරෙන පස මැදී තව සාරෙට මානයි
තේරෙන බව දැනී කෙත්වතු හරි සාරයි
සෝබන කුමාරිය බෙලිඔය මන- මාලයි
මේ ගම ඔබේ සුකොමල දෑතට බාරයි
260. දැනුවත් උගත් පොහොසත් දන මන දන්නා
රුවෙනුත් මොනවට ද පැහැදිලි කර දෙන්නා
කෙරුවොත් සමක් රස කර තාලෙට ගන්නා
සවිමත් කරයි ඇගෙ දරු – දැරියන් ඉන්නා
261. මහදැව ගම්මානෙ රාසිං මහා රදා
කිරි බණ්ඩාර තනි කළෙ මහ කැලේ වැදා
ගොවිතැන්- බතට දිය උල්පත් වෙමින් බෙදා
ඔහු රැක ගත්තෙ බෙලිහුල් කුමරියයි එදා
(මතු සම්බන්ධයි.)
2024.06.01