චපල සඳ
2021-September
ක්ෂිතිජ ඉමේ සැඟවීගෙන හිරුට යන්න දීලා
අඳුර වැටුන පසුව ඇවිත් කපටි සිනා පාලා
හිරුගෙ කිරණ ණයට අරන් ආඩම්බර වීලා
අන්න බලන් ලැජ්ජා නැතුව හඳ පායන ලීලා
දැවී දවාලේ වෙහෙසී ලොවම එළිය කරලා
එලිය දෙද්දි සඳට රැයේ හදේ ගින්න දවලා
මාසයකට එක දවසක් ලොකුවට පායාලා
හිරු පරදා සිත් ඩැහැගෙන සොමි කිරණ එවාලා
හිරුගෙන් ලොව මුවා කරයි විටෙක මැදට පැනලා
කෝප වෙන්නෙ ඒක නිසයි බල්ලොත් උඩු බුරලා
වළාවන්ට මුවා වෙද්දි ඉඳ හිට ඉඟි පාලා
කවි කිවිඳියො මුලාවෙ යයි සඳ සොමි ගුණ වනලා
දුරස් වෙලා බැබලුනාට රන් තැටියක් වීලා
හිරු නැතිනම් කළු ගුලියකි අහසේ පාවීලා
එළිය දිදී බබලවද්දි ඔහු සෙනෙහෙ පුදාලා
තනි තරුවට පෙම් බඳිනව චපල ගති විදාලා
අහිංසකයි කියන්න සා රුවක් පච්ච කොටලා
එක පැත්තක් පෙන්වාගෙන වැරදි පැත්ත වහලා
සැබෑ පෙමට පිටුපාලා සිටිනා හිනැහීලා
පෙම්වතියක් වගෙයි සඳත් පෙමට නිගාදීලා