සාමා අල්ලන් අමරගේ අත

නිතර සල්මල් වෙත යොමා නෙත

අකුරු අමුණන් මාල ගොත ගොත

සතර දුන්නා අපෙ හෝඩි පොත

කතිර ඇඳ ඇඳ තිබුණු කොටු මත

බෙදුව උයනට හැම ගෙයක බත

තවම සමහර මතක වල ඇත

කලෙක වැජඹුණ ඒ හාල් පොත

ඉඳහිටක කර සැමගෙ ඇස රත

තවදිනක දී ලොවට නෙක මත

බිඳ දමන මුදු සැනසුමම සිත

ලොව කිරුළ ගෙන ඇත මුහුණු පොත

රවටලා නිති වසා අප නෙත

අටවලා නැතිකර හතේ හත

බිඳහෙලා හැර සවි දුන්න අත

පෙරළිලා ඇත නම නොදත් පොත