කැපුවේ කැලෑවයි .. නැතිවුනෙ අපේ ලොවයි

නිශාන්ත ප්‍රීති සෙනරත් - ලන්ඩනය

2021-March

කන්දෙක බිහිරි කරවයි ඩෝසර් සද්දේ
ගස්වැල් කඩන් වැටෙනවනේ මහ බැද්දේ
නැතිවද කැක්කුමක් මිනිසුනි හද මැද්දේ
අම්මට ඇහෙනවද මම අඬනා සද්දේ

කැලයේ තිබුන ගස්වැල් ඇද වැටෙන කොට
හැංගෙන්නට තැනක් තිබුනේ නැහැ අපට
මම එල්ලිගෙන ඇය ගහකින් පනිනකොට
කරුමෙට ඇද වැටුනෙ ලී ඉරනා තැනට

අම්මගේ බෙල්ල කැපුනා ලොකු කියතකට
ගැලුවා ලේ ගඟක් බෙල්ලෙන් තද රතට
ඇය හැඬුවේ මා දෙස බලමින් දුකට
මම බයවෙලා හිටියේ අසරණකමට

අම්මා මියගියා නෑ ආපසු එන්නේ
නැතිවද මිනිස්සුනි මගේ දුක තේරෙන්නේ
පැය ගණනක් හැඬුවා මම බඩගින්නේ
කවුරුද ඉතින් මින්පසු මට කිරි දෙන්නේ

මේවැනි දුකක් වෙන කාටත් වෙන්න එපා
මිනිසුනි අපෙ කැලය කපලා දමනු එපා
අම්මා යළි එයිද ආදර සෙනෙහෙ පපා
මෙය හීනයක් මිස ඇත්තක් වෙන්න එපා

08. 02. 2021