සුනිල උදානය
ගුරු මඩුලු සේවනය ලද පමණ දත් දෙයින්
කෙලෙස ගොතනෙම් පබඳ දිළිඳු වෙමි රැසැයුමින්
ගොතා මගේ නැණ පමණ මැයට පද අමුණමින්
එවමි සකියනි මෙලෙද ගුවන සයිබර ඉඩෙන්
මෝදුවන කාලයට හන්තාන අඩවියේ
සරාසඳ සුනිල’ඹර දිදුල දෑ ඉසව්වේ
එම සොඳුරු පෑහීම මසිත නාඹර වියේ
දුට නුහුණු සිහිනයක සුවඳ පැතිරී තියේ
ගැදි බසින් කළ ‘දිවිය ගීතයක් ‘ වන පැතුම
කවි බසින් ‘දොළොස් මස් පහන’ දල්වා කදිම
ඇරැඹුමක බුමුතුරුණු මතින් ආ මාවතම
අලු කරන් හෙළි කළෝ දිනාගත් හැටි පැතුම
පෙම් බැන්ද ගාමිණී උන්මාද චිත්‍රාට
ඊට නොදෙවෙනි වේද දස්කොනුත් ප්‍රමිලාට
ඩොඩි ෆයඩ් උන්මාදයත් කුමරි ඩයනාට
එ සැලමුතුපෙම යටයි සුනිල කවි ගී වලට
සොඳුරු තිරපට කතා මහ තිරය මත ගොතන
නෙක කලා කඳුරු තෙර ඌල් පිරිමැද මවන
සුවඳ නලමුදු වතළ අමොද ගී රස රඳන
ඔබ ද හෙළ රසෝඝය හැනී මතුවී ගලන
සෘජුය පන්හිඳ විටෙක, මුදුය ලෙලවන හැඩය
දැඩිය, අවතැන් බලා සදිසි මානන කගය
ගොළුය, ගුප්තය, නිසලවන තවත් විටෙක එය
අරුමයක්මය සුනිල අරි රතන පෞරුෂය
නොමඳ සිප් සතර බර දැන හැඳින වෙහෙස ගෙන
එසඳ නිම කළ පබැඳි ගත් කාය නැණ වඩන
වඩන ජය එ පුර සරසවිය කිතුගොස නගන
ඔබය මහ ඇදුරු තරු අඹර පුන්සිසි පහන
චතුර දෙසුමට එ මෙන මන බඳන පිළිවිසුම
වතුර බඳුනක හැඩය ගනු ලබන නය සේම
විතර නොවිතර සබා මැද සුධී ජන වෙළුම
නිතර තුඩ තුඩ ඇසෙයි නෙක කතාබහ මහිම
අත හැරුණු, මග හැරුණු කොතෙක් දේ ඇතත් මිතු
සිත කළඹවන කිසිත් දේ නැතැයි නොදත යුතු
පත සනින් නැහෙන්නට ගොරබිරම් නො කටයුතු
ඇත තවත් සිතන්නට එ ද කිමැයි සිතිය යුතු
වැටී නැතිමුත් කවරකුදු මහත් අහේමට
දිටී සිදු වූ කලක් විපවස් ව හිඳීමට
වටී ඒ ගැන මඳක් කාට වුව සිතීමට
රාහු මුව’ගින් සරාසඳ මිදුණමුත් පිනට
දිවි මැදුර කාන්සිය කිතු ගොසින් මඩින්නට
බැරිය තනිපංගලම දොඩන මුත් මිග රහට
රන්රසින් රැසැයුමෙන් වන්දනා නඩයකට
පැවැරුමෙන් හෙළි කළෝ පෙම් බැඳුම් යස රුවට
ආයු වැඩුමෙන් නො මඳ සිප්සතර දී පවර
යොමු පහන් කුලුන මෙන් අලු කළෝ සිසුන’ඹර
රැසැයුමෙන් තරණයෙන් නෙක කලා මං නොහැර
වනපොතින් පුරණු මැන නුහුරු කුලපති සුතුර
භාන දශකය පිරී මඳ දුරක් ගොස් ඇත ද
ඌනනය කර නොමැත කලාසුරු දිවි මගද
ගාණ ගණනින් මනින්නට යාම පැනසරද
පේනතෙක් මානයක නැත හාන භාගියද.
2023 ජූලි මස 01 දින