නෙළුම් සුරඟන

නෙතඟත් පිරෙයි නුඹෙ වත රන් කමලාන
බඹරුත් ඇවිත් සිප වද දෙයි අවදාන
නැඹුරත් ඇතිව දුව හැම දින මුනිදාන
ගිහිනුත් වදිනු මල් පුද හිස නැමදාන

උවනත් නෙතගෙ රුවගෙන දෙයි කළඹාන
පැහැපත් ගතද පියුමකි එය පිනවාන
බඹරුත් ඇතිද වැව් දිය පිට සගවාන
තඹරත් රැගෙන නුඹ ගෙන යයි කැදවාන

කොළපත් දිළි නිල් රැව දෙන සරසාන
බියපත් ඇතිව සුකුමල වත ගලපාන
පෙලපත් වලට ගරු බුහුමන් කරවාන
මෙහෙමත් හොදද ඇයි තනියම කරබාන

පොහොසත් කමක් ඇද රෙදි පිලි සරසාන
පෙනුනත් අසිරියෙන් මුළු ලොව කළබාන
ඉමහත් සතුට ටික කලකින් සඟවාන
යනවත් ⁣නිසැක බව දැන ගනු අඟවාන

පිපුනත් ගොහොරු මඬ තුල රන් තඹරාන
නුඹවත් ඉතින් ඒ මල් මෙන් කළඹාන
හදවත් වසඟ කර නෙත ගත පුරවාන
මිනිසත් කුලේ නුඹ මගෙ දුව මිනිපහන