අතැඹුල දනී සප්තස්වර මාලාව
හිසමත වැඩහිඳී සරසවි කමළාව
හැඩකල මවා ඉහලම සර එකලාව
සූසර නොකළෙනම් කුමටද වීණාව

නමට ගඳඹ නෑ හරි ශිල්පය දන්නේ
බඹර තතට පමණිය ඔහු අත යන්නේ
අමරයුරු මිහිර වීණාවට දෙන්නේ
සූසරකර පදම මැන රස උතුරන්නේ

අරුණෙහි සිනාසෙන ඔබෙ වත දකින කොට
පිරුනේ මසිත අමමිහිරක් එකතු කොට
සයනේ විඳිනුවැනි සිරි සර රසය තුට
දැනුනේ පහස මෙතැකැයි කිවනොහැක මට

එන්නට නොහැක හණිකට ඔතැනට ඉගිලී
දන්නේ සිත ගොසින් බව ඔබ ලඟ ඉහිලී
දුන්නේනෙම් රුකුල මී බඳිනට ඉපිලී
අන් ඒ දිනම එනතුරු ගණිනෙමි ඇඟිලී