සමනොළයි ගිරි සිරසයි
ගලන ගංඟා සදෙසයි
රන් දියෙන් වැව් පුරවයි
පලින් බර කෙත් හිනැහෙයි

එදා බැඳි වැව් අමුණු
අදත් ඇත දිය පිරුණු
එක්ව මේ හැම රකිණු
ගුණය එය වෙයි කුළුුණු

මිණිද රන් මුතු පරදා
ජීවය දිය බිඳු සැමදා
සැනහෙ මිහිකත සැමදා
සුරකිමු දෝතින් නමදා

තනිව වෙන්වි නොසිට
එක්ව හරවමු නොපිට
හිරු සඳුත් සේ අපට
ඔබයි අභිමන රටට

හෙළන දා බිඳු කඳුළු
සාර කෙත් මත ඇතිළු
කරයි පලබර මුකුළු
පිහිද හිනැහෙමු කඳුළු

හිරුත් සඳු ඇත අහසේ
අපිත් හිනැහෙමු රිසිසේ
බැඳී අත්වැල් එකසේ
රකිමු රට අපි පණසේ