ඇසළ සැණකෙළි දකිනු රිසියෙන් දිනිදු පායා නැගෙන්නේ
සසල බිඟු කැළ සුපිපි මල් සිප රසැති මී වද බදින්නේ
නිසළ නුඹ ගැබ සරන සියොතුන් ගයන ගී නඳ ඇසෙන්නේ
විසල වාසල දොරටු ඇරිලා කිමද කොළහල කරන්නේ

මෙතැති දේවිය මහාමායා වැතිර සිටියා සිල් අරන්
සුදැති ඇත් පොව් පිවිසියා කුස තුළට පියුමක් සොඩ දරන්
නැණැති බමුණන් ගෙන් අසාරජු සිහිනයේ තතු සිත් දරන්
පිණැති කුමරෙක් දේවි කුසහොත් බව කියා ඇත ගෙන වරන්

සුද්ද සුන් නිරිදුන්ට දාවූ කුමරු සිදුහත් නම් වුණා
සියල් සිරියෙන් නොඅඩු රජ සැප ලැබී කාලය ගත වුණා
කල්ප ගණනක් පිරූ පෙරුමන් ඇසළ පෝදා මතු වුණා
පුතු රහල් සහ දේවි බිම්බා දමා පැවිදිව තනි වුණා

දුක නිවාලන සැපත කොතැනද නැවති ඉන්නට සසර ගමනින්
ඇවිද්දා ගම් දනව් අතරින් ගෙවෙන තුරු ගව් දහස් ගණනින්
නුවණ ලැබුවා එකළ දඹදිව සමණයින් දෙසු දහම් පහනින්
නමුදු නොලැබී ඇත සෙවූ මග රිසිසෙ අත් විදගන්ට මෙතැනින්

අරි අටගි මග යමින් බෝසත් පෙර පිරූ පෙරුමන් බලෙන්
ඇත්ත සතරක් සොයා ගත හැකි වීය කෙළෙසුන් දුරු කළෙන්
මෙදම් මග කාහටත් කියලා මුදා ගන්නට රුදු වලෙන්
වැඩිය බරණැස ඉසිපතනයට මගුල් බණ දෙසනා දොළෙන්

ඇසළ සදවත නැගෙයි අහසේ මගුල් බණ අසනා රිසින්
සුරන් අගනන් එක්ව ගගනත සුපිපි පරසතු මල් ඉසින්
මහණ පස්වග සමග සාවුන් මුවන් වන ගණදුර පිසින්
මගුල් දම් සක් වයත් ගව්තම බුදුන් වැඩ හිද එක් පසින්