සිරිපොද වැස්සෙන් ලොව නැහැවෙන්නේ

ළාහිරු මඩලින් නෙක මල් පිබිදෙන්නේ

උඳුවප් සිසිලෙන් මිහිර ගෙනෙන්නේ

සාමයේ කුමරුගෙ ගුණ සිහිවෙන්නේ



දෙවියන් පළමුව මේ ලෝකය මැව්වා

ගැහැණිය සමඟ පුරුෂයා දෙවනුව මැව්වා

ලෝකය මවා මිනිසුන් ලොව තුල මැව්වා

මිනිසුන් ලොවේ හැසිරෙන හැටි බැලුවා



ගහැණිය සමඟ පුරුෂයා එක්වී බැඳුනා

නිමක් නොවන පව්කරනා බව දැනුනා

සුමඟට නොවේ නොමඟට යනු පෙනුනා

පාපෙන් දනන් මුදවාගන්නට සිතුනා



මරිය තුමිය තෝරාගනෙ මව් ලෙසට

ඇගෙ කුස තුලින් වැඩුනේ යසට

සාමයේ පණිවිඩය අරගෙන ලොවට

ජේසු කුමරු බිහිවුණි උඳුවප් මහට



මිදෙන්නට ඉටා අපගේ පාපවලින්

කරුණා දයා ගුණ පා සෙනෙහසින්

සාමයේ කුමරු දුන් පණිවිඩ රකිමින්

සමිඳුන් කියාදුන් මග අපි යමු පෙමින්



අප වෙනුවෙන් ලබාගෙන මිනිසත් බව සමිඳුන්

දුන්නේ පෙන්වා යහමග යන්නට පේම සිතින්

රකිමින් මනුලොව මනුදම් සෙනෙහසින්

නමදිමු බැතින් දෙව් සමිඳුන් බැඳිපෙමින්