සවසක ඇවිදයන විට                             දුම්රියපලට
මා ගොඩවුනා අගුපිලකට                         වැස්සකට
නොතෙමී යන්න කුඩ කබලක්          නොමැතිකොට
හූල්ලමින් උන්නා කුඩ ඇති                            අයට

මොරසූරන වැස්ස ටිකටික                    වැඩිවෙනවා
කුඩයක් නැතිව මම තනිවම                  ලතවෙනවා
මේ අතරෙදී පෙරකල පිං                      මතුවෙනවා
කුඩයක් ඇති ලඳක් මා අසලට                      එනවා

වැස්සේ දෙදෙනෙකුට තනි කුඩයෙන්            යන්න
බැරිබව කියා මා හැදුවා                          නවතින්න
එනමුත් අටේ    දුම්රිය                        අල්ලාගන්න
මට සිදුවුනා ඇගෙ ඇරයුම                      පිලිගන්න

වැස්සේ  දෙදෙනාම තනි කුඩයෙන්             යනවා
ඇඳසිටි ඇඳුම් මොහොතින් වැසි දිය        බොනවා
නොතෙමෙන්නට කියා ඇය මට          ලංවෙනවා
ලංවී විගස මල්සර    හීයක්                    දෙනවා

අකුණු ගසනවිට හරියට බයයි                   කියා
තුරුලුවුනා මට උත්තර නැතිව                   ගියා
නොසිතුව විලස ගතසිත කිතිකැවී              ගියා
පැතුවෙමි වැස්ස තව වැහැපන්          අකුණු තියා

මොරසූරන වැස්ස දිගටම                   වැස්සාය
උණුසුම් හාදු වැස්සකටත්                තෙමුනාය
අඳුරෙම ඇයව නිවසට                     ඇරලූවාය
අන්තිම දුම්රියත් මට                   මගහැරුනාය

සුන්දර හැඩකාර මා දුටු බොලඳ              ලියා
වයස දහඅටයි ටියුෂන් පංති                    ගියා
ඉඳහිට හමුවුනත් ගෙදරට හොරෙන්       මෙයා
වැහි නැති දවසටත් අපි එක කුඩේ           ගියා

වසරක් ගෙවී මහ වැස්සක ලකුණු           තියා
වැහිපොද ආ නිසා කඩයක පිලට            ගියා
අදහා ගන්න බැරිවිය මගෙ             සිකුරුලියා
වෙන තරුණයෙක් සමගින් එක කුඩේ     ගියා