දෙරණට පය ගසා විකසිත වූ පියුම
නළවයි සැවොම සරසවි වර ලද දිණුම
කෝකිල හඬින් ගයනා ගී නඳ සෙවුම
කිසිවෙකු සම නොවේ හිත බැඳි කම මැවුම

සවනට අම බිඳුය ගයනා ගී සින්දූ
වරෙකදි සැඩය තව වරෙකදි බන්දූ
මුතු මෙන් වටින මේ ලක් මව වෙත කැන්දූ
දිරි දියණියක් මය ඔබ අපහට ඉන්දූ

පෙම් ගී ගයන විට අමරස වෑහෙනවා
නෑ කිසි අඩුව යුතුකම ඔබ පවසනවා
සෝදන කරන්නෙ කෙළසද මොරදෙනවා
ජාතිය නඟන්නට පණිවිඩ ගෙනයනවා

දිස්නය වැන්න මරකත කිරණින් සතුව
රැල්ලක් නඟන කිරි සයුරෙහි නිති ඇතුව
නන්දා මාලනී ඔබ හැර කිම ගෙතුව
ආඩම්බරයි සෙනෙහෙන් බැඳි සිත පැතුව