තබා ලස්සන සොඳුරු සැමරුම් යටිම හිත පතුලේ

හිනා අව්වක් ගෙනත් හලලා පුබුද පෙති කැකුළේ

කියා ගැස්සෙන සොඳුරු පදවැල් දවටලා දෙතොලේ

ගියා සුවඳක් හිමින් තවරා තවම හද ඇවිලේ



කතා කිය කිය විටක ගෙව්වත් අඩ පැයක් මැනලා

මහා කල්පය සිටිය තරමට හිතක බර රැඳිලා

කලා සපිරුණු හඳක් පිපිලත් අමාවක ලබලා

හිතා ගනු බැහැ මතක මෙතරම් ඇයි නපුරු කියලා



ගොතා එක එක හුයක දවටා හිමි හිමින් අහුලා

ඉතා මිහිරැති මතක මල් පෙති සුළඟ හා යවලා

ලබා ගන්නට වහා සැනසුම මගෙම මග සොයලා

පලා යන්නෙමි බොහෝ ඈතට තිතක් සේ මැකිලා