පියලි හිම දියවුනා වැටුන රන් හිර රැසට
වියලි ගිය අතු පතර පලා පැහැ වුනි ජයට
කැකුලු මල් එකක්වත් නෑවිදින් අතු අගට
සැඟව ගොස් වගෙයි අද කොරෝනා වට බියට

ගිය වසර පෙති විදා නටපු සුදු ලිලී මල්
බලා ඉන්නවද තව සුව කලක් ලබන කල්
යායටම සලු පැළඳු නේක පැහැ. රෝසමල්
තාම හැංගී ඇයිද එන්න දැන් හරිය කල්

තැනින් තැන හීමීහිට හිඳින හිස ඔසවලා
මොකද මේ ටියුලිප්ස් තාම පෙති අලවලා
බියෙන් දෝ එනු අතැයි වයිරසය පියඹලා
ඉන්නවද මුව වැසුම් දෙනතුරා හැකිලිලා

ආදරෙන් කියන්නේ මල් වලට අහගන්ට
හෙට දිනේ හරි හෙමින් එන්න වෙනවා ලොවට
අප ගෙවූ වසරක්ම අඳුරු මූසල කමට
නිම කරන්නට හැකියි ඉක්මනින් පැමිනිවිට

ගෙවී ගිය වස්සානෙ ලෝකයම හැර පියා
ලස්සනම හදවතුත් පොළොවෙ සැඟවී ගියා
ආදරය ඔවුන්ගේ මලක පෙති මත තියා
ගේනවද ලෝකයම තවත් හැඩ වන නියා