මා ලියන කවි නොදකින
මා දකින විනිවිද....
ගුණ කියන දොස නොදකින
පැස පුරවගෙන සෙනෙහස..

බත පිසින මැද ගිණි දුම
පිටත ගිණි නොමදෙන..
මට දියණියන්ටද
බෙදන රස මසවුළු පෙම..

සඳැස විරිත ද එළිසම රැක
හොඳම කවි පද පබඳින
නුඹේ දිවි කවියක ළඟ
හැමදාම දුහුනෙකි මම...

ආදරය නම් නුඹම ය...