එක් කුඩා දිවයිනකි
නිදහස්ය නිවහල්ය මනරම්ය
අතීත ශ්‍රී විභූතියෙන් ඇළලුනිය

මහා චතුරශ්‍රයක් වෙ‍යි එහි අගනුවර
නිදහසේ නාමයෙන් නම් ලද

උත්තුංග පිළිමයකි එහි
නිදහසේ ප්‍රතිමාව යැයි නාමෝපලක්ෂිත
මුව අයාගත් සිංහයෝ
අතින් ගත් කඩුපතින
රකිති පිළිමය සතර කොණ

සැඳෑ හිරු බැස යත්ම
පියාඹා විත් කාකයෝ
ලගිති පිළිමයේ හිස මත
වර්චස් හෙලා එය නහවමින

ගන අඳුර ගලනවිට
යදියෝද දුගියෝද ඉහට හෙවනක් නැතිව
එලා වැරහැලි කඩමාලු
හෙවන යට පිළිමයේ
ලගිති එළිවෙන තුරුම

වසරකට එක් වරක් පැමිණෙන
මහා උත්සවයක් වෙයි එහි
නිදහස් දින නමින ජාතික
උත්සවශ්‍රීයෙන් ඇළලී යයි එදවස

නිලදරුවෝ පැමිණ
පලවා හැර යදියන්ද දුගියන්ද
සෝදා හැර කපුටු වසුරුද
නංවා ධජ පතාක සේසත්ද
ආචාර වෙඩි මුර මැද
සමරති නිදහසේ අසිරිය.

මැකී ගොස් නිදහස් සිරිය පසුදින
යළිත් එති කාකයෝ බඩ රිදෙන
යදියෝද දුගියෝද වැරහැලි සමග.

අඩක් බිම වැතිරගෙන
අතින් ගත් කඩුපතින
සිංහයෝ රකිති සතර කොණ
අයාගත් මුව වසාගත නොහැකිව.