හීන වැහි කෝඩයේ
සුදෝ සුදු මීදුමේ
ගල් ගැහුණු සීතලේ
නුඹ නොමැති මේ රැයේ
ඉතිරි යන මධු බඳුන
රැගෙන එන්නේ
හද විලේ නිධන් වූ මතකයයි
නුඹ නමින් උපන් ඒ ස්නේහයයි

මිහිරිතම වසන්තය
සෙනෙහසේ දිගන්තය
කිඳුරු රූ විලාසය
නුඹ දිලුණු නිමේෂය
හද විලේ පීදුනේ
සිත් මලයි ප්‍රේමයේ
නුඹ කෙරේ උපන් ස්නේහයයි

බිඳී ගිය කැටපතේ
ඡායාව නුඹේ රුවේ
විසිරි ගිය මාරුතේ
හිස් වුනේ ජීවිතේ
බඳුන සේ මධු විතේ ....