ළය මත සෙමෙන් සිතුවම් ඇඳි මගෙ සුරතේ
උණුසුම දැනෙනවද සිහිනෙන් රෑ සීත
අවදිව නොබලන්න පැදුරේ ළඟපාත
තනිකම දැනේවී උහුලන්නේ කෝම

ඉරයි හඳයි තරු පොකුරයි අතර සිටී
ඔබේ නුවන් මගෙ දෙනුවන් වලට ගැටී
මතකෙට එනවාද මා වෙත ආපු හැටී
පිසදා ගන්න ඔය ඇස් වල කඳුළු කැටී

පොඳි බැඳ සිටිය පැතුමන් එක එක පාට
ලිහලා පෙන්නන්නේ මින් මත්තේ කාට
පහනේ සිළ නිමයි කළුවර එයි පැලට
සමාවෙන්න ඔබ තනිකර යනවාට