බහින්නම් අදත් මම

මට පුරුදු හන්දියේ

කියන්නට දහක් දේ

ඇතත් සිත් මන්ඩියේ

ගියත් බස්රියේ හිඳ

එකට හැම වංගියේ

ගොළු-බිහිරි මම කොහොම

දොඩන්නද නංගියේ



කුමට පිට සක්වලක

සොයා නව මිතුරුදම්

එකම අසුනක හිඳින

නුඹට මා දුරයි නම්

හෝඩිපොත පිටු අගට

‘අත්බස’ත් තිබුණිනම්

මටත් නුඹ පවසාවි

සිතේ සිරකළ හැඟුම්



කුමට දෙසවන් දෑල

නුඹේ වදන් අසනු බැරි

ලබා දෙඅදර කුමට

වදන් තෙපලන්න බැරි

දෑත ලෙළවා දොඩන

මගේ බස නුඹට බැරි

උගෙන ඒනම් නුඹත්

මගෙ සතුට කියනු බැරි