සුසුමෙත් සුවඳ හැමු ප්‍රේමය
ඉරි තලනු දුටුවෙමි යාමයක
නිසල දිය පතුල නුඹෙ නෙත
සසල වූවා රහසේම දැක නරකෙස

දුවනු දුටුවෙමි අකීකරු නෙත
සොයාගනු රිසියෙන් සුසුදු මල් රේණුව
කුමට හඟවනුද පණ අදින සිතිව්ලි
දමාපන් එළි පහලියට අතහැර

සබඳ පිය. පිය මණින්නටයි
පැතුමක් තිබුණෙ සසරම
කෙටිම කෙටි පියවර අතලොස්ස
කඩා දැමුවා නුඹේ සිත බිඳ

අත නොමහැර රඳවා තබාගනු
කුමට, සුලැඟිල්ල කොනක
පය පැකිලි සැණයක ගිලිහේවි
මගේ සිහින දහසක කිරි කලය

බිඳෙන බව දියත කිරි කළ දිනෙක
වටහා ගතිමි පැණසරින් හිමිහිට
ලොවම තිර එකම දෙය දිය දහම
සුන්දරයි මට සුදුපාට මගෙ ප්‍රේමය .