සිතුම් සයුර පිරී නැගෙන රැළි පිට රැළි බමන මතින්

උතුම් දැහැන් රකිනු බැරිය පාවේ පෙණ පිඬුම ලෙසින්

මනස් දඟර නගින බසින සඳක සිසිල නොවන ලෙසින්

පෙළන කලක සිතක සුවය පුරන දහම සියුම් අඳුන්

දොළක් ලෙසින් වන අරණේ සියුම් සතුටු මල් පිපිලා

කොවුල් හඬක් ලෙසින් ඇසේ පෙර ළඟ හිඳ කියූ කතා

ගිණියම් වෙන එසිත තුලම රත් සර විය කඳුළු විදා

සිතුම් රොදක පැටලි පැටලි ගිලෙනව මල අඳුරෙ කිඳා

සතර අතම ගලයි අඳුර මෝහය පිරි චලන සිතක

දිදුලන මානව දසුනක පහස දුරයි ලබනු කෙලෙස

තනිවූ මොහොතක ළංවී සිත සනසන සෙනේ සිතක

ඡායාවක් දකින දිනට ලබයි සතුට ඉමක් නොවෙත

සිතුම් සයුර පිරී නැගෙන රැළි පිට රැළි බමන මතින්

උතුම් දැහැන් රකිනු බැරිය පාවේ පෙණ පිඬුම ලෙසින්

දොරගුළු හැර සුන්නිතාව රජයන මහ මැදුර තුලින්

සිතුම් ගඟුළ රැළි මුදලා නිහඬ නිසල ලොවක් දකිම්