දුර බැහැරක නොකිය ම
ඔබ තනි ව ම
පියවර මැන ගිය හින්දා
දොළ පිළ වැට ළග
කළ කතා දබර වී
නෙත ළග ඉකි බින්දා...

තැන නොතැන ද
මගෙ නෙත කොතැන ද
ඔබ සිටිතැයි මට සිතෙනා
දොළ පිළ වැට ළග
තව දුර නොදුරෙ ද
තැවතී සිත කිති කැවෙනා...

අද හෙට ගෙට ගොඩවෙන
දින කවදද
ඔබෙ රුව යළි දකින සදේ
ඉකිබිද නෙත ළග
මුකුළිත පෙම්මල්
විකසිත වෙද යළිදු හදේ!