හැබැහින්ම නැතත් අම්මේ
නුඹව දැක්කා හීනයක
ඉන්න තැන දුරක් වුණාට
හිතේ නැති බව
ගව් ගණන් දුර
හැමදාම දැනුණාය

පොඩි එකත් නිතරෝම
අහන්නේ අත්තම්මව
ලියා ගන්න බැරුවත් අයන්න
අමාරුවෙන් අඳිනවා ටයන්න
කතන්දරයක් අහගන්න
මග බලන් ඉන්නවා හැමදාම

කුලී නිවසේ දිග පළල
මදිය අම්මා ආවොත් නවතින්ට
බස් එකේ දෙපැත්තට
එක් දහස් දෙසීයක්
අතේ ඇති වෙලාවක
එන්නම් ඇවිත් යන්නට

ඉතින් මම නවතිමි
බෙහෙත් ටික බොන්ට වෙලාවට