සැඳෑ අන්ධකාරය
සිහින මායාව
මලානික තරුමල් දෙකක්
අතර ඇති
හුදෙකලා ශීත රික්තය
අහසින් පොළොව
වෙන්කොට තබන
අචල ,අනම්‍ය සිතිජ රේඛාව
ඉරිතලන බොල් හද මත
අහම්බෙන් දළුලන
මිහිරි සංතාපය
පාළුව ,නෙත් ඇඳිරිය
පුබුදුවයි විටෙක මා ආත්මය
කොණහයි සැණින් යළි
ඉසියුම් ලෙස
එසවී යළි මුණින්තලා වන
රළක් ලෙස.