අමුත්තක් මගෙ සිතට දැනෙනවා ලියන්නට බැහැ එයද කෙටියෙන්
චමත්කාරය පහවෙලා ගොස් අඳුර පැතිරෙයි ඉතා හයියෙන්
සමත් වේවිද හදවතේ දුක ලියා සැනසෙනු පිණිස කවියෙන්
මමත් සුරතට පෑන ගත්තේ කඳුළ දිය කර යවන අටියෙන්

ඉබේ නෙතඟට ගලන කඳුළ ට ඔහේ යන්නට ඉඩ හරින්නම්
ඔබේ වදනින් තවත් රිදෙනව ඒ නිසා ඈතටම වෙන්නම්
තිබේ සදහට ඔබගෙ රුපය මැකි යන්නට ඉඩ නොදෙන්නම්
ලැබේ කියලා හිතන තෙක් ඔබ නිහඬ ලෙස මුනිවත රකින්නම්