මහා තණකොළ යායක
තනිව සිටගත්
සැලෙන නොසැලෙන
රුක් රැජින මම
මහා සුලගෙත් තනිව
සීත පින්නෙත් තනිව
හිමේ හිරිගඩු පිපෙන
කීරි ගැහුනත් තනිව
සැලෙන සුලගේ පවන
සුසුම් කොට හිත් නිවන
මහා අසෙනි වැස්සකදි
කදුලු පොදි ගලාගිය
හෙට උදේ දලු දමා
අනිද්දට මල් පිපෙන
දලු නැතත් මල් අතර
සුවද විහිදුවන මම..